เรือดาวล่องลอยเข้าไปในป่าลึกเรื่อย ๆ ทิวทัศน์เมฆล่องลอย พริ้วไหวไปกับสายลมยังคงงดงาม หญิงสาวลูบไล้ขนขาวอ่อนนุ่มของจิ้งจอกน้อยปล่อยความรู้สึกล่องลอยไปพร้อมกับเรือดาว
“คุณหนู ฉีเฟยหยุดอยู่ตรงน้ำตกตรงโน้นเจ้าค่ะ ตรงนั้นน่ามีถ้ำด้วย” ชิงอีเรียกไป๋เจียเจียตามคำสั่งของนาง
“เช่นนั้น ก็ลงจอดเถิด” เรือดาวค่อย ๆ เคลื่อนตัวต่ำลงจอดอย่างนิ่มนวล เมื่อไป๋เจียเจียลงมาเรือดาวก็พบกับแม่ทัพอู๋โหย่วอี้ ยืนรอรับ
“ท่านมาที่นี่ได้อย่างไร” หญิงสาวเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงระคนตกใจเล็กน้อย ชายหนุ่มไม่ตอบพลางส่งสายตาชำเลืองมองไปยังบนฟากฟ้า ข้างบนมีหงส์สองตัวกำลังบินโฉบไปมาทักทายกันอย่างยินดี
“ข้าเป็นอนุชาฮ่องเต้องค์ปัจจุบันของดินแดนเมฆา” นั่นเป็นคำตอบเพื่อบอกว่าเขาเองก็เป็นคนสายเลือดมังกร
“นั่นไม่ใช่คำตอบ ทำไมท่านมาอยู่ที่นี่” ไป๋เจียเจียมาฝึกตนต้องการความสงบ หากมีบุรุษอื่นอยู่ร่วมด้วยนางจะมีความสงบได้อย่าง
