นีโอบาร์
เสียงเพลงภายใบบาร์ดังสนั่น โต๊ะมุมลึกเต็มไปด้วยควันบุหรี่และเหล้าราคาหนัก กลายเป็นพื้นที่ส่วนตัวที่ไม่มีใครกล้าเข้ามายุ่ง สายธารนั่งเอนหลังกรามขบแน่น ดวงตาคมใต้แสงไฟสลัวฉายชัดถึงความอึดอัดที่กำลังล้นอก
“เฮ้ย! ไอ้เสือมึงเป็นเหี้ยอะไรวะ นั่งทำหน้าเครียดเหมือนแบกโลกไว้ทั้งใบงั้นแหละ หรือมึงยังตามหาผู้หญิงคนนั้นไม่เจออีกหรอวะ เธอแม่งขนาดไหนกันวะ ถึงทำให้เสืออย่างมึงคลั่งได้ขนาดนี้”
วายุวางแก้วเหล้าลงดังลงคอ พร้อมเหล่มองเพื่อนด้วยสีหน้าขุ่น เขาชักจะอยากรู้แล้วสิว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ถึงทำให้เสือผู้ชายที่ฉลาดหลักแหลมตามหาได้ขนาดนี้
สายธารหัวเราะในลำคอ แบบแห้งอารมณ์เต็มไปด้วยความหงุดหงิด
“หึ!! ไม่ใช่เรื่องนั้นเว้ยเรื่องผู้หญิงคนนั้นกูรู้แล้วว่าเธอเป็นใคร แต่ไอ้เหี้ยที่กวนใจกูตอนนี้คือ ก๋งแม่งดันจับผู้หญิงมาให้กูใหม่อีกแล้วเนี่ยสิ”
เขายกแก้วขึ้นกระดกจนหมด ก่อนกระแทกลงโต๊ะหนักหน่
