“มีนา”
เสียงของท่านประธานดังขึ้นจากลำโพงบนโต๊ะ ทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงจนแทบไม่เป็นจังหวะ
“ค่ะท่านประธาน”
มีนาตอบรับด้วยน้ำเสียงสุภาพ ทั้งที่ในใจเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและระแวงไปหมด
“ขอกาแฟสักแก้วให้ฉันหน่อยสิ”
“ได้ค่ะท่านประธาน”
มีนาตอบทันทีก่อนจะลุกขึ้น แล้วเดินตรงไปยังห้องจัดเตรียมกาแฟให้กับท่านประธานทันที
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“เข้ามา”
สายธารเอ๋ยอนุญาตคนด้านนอกให้เข้ามา พลางคิดว่าเป็นเลขาสาวที่เขาเพิ่งสั่งให้เธอเอากาแฟมาให้เมื่อครู่
“สวัสดีค่ะพี่สายธาร”
เสียงหวานของนาราดังขึ้น ทำให้สายธารถึงกับเงยหน้าขึ้นทันที รู้สึกประหลาดใจขึ้นมาทันที เพราะเสียงนั้นไม่ใช่เสียงของเลขาสาวตามที่คาดหวังไว้
“อ้าวนาราเองหรอ”
สายธารเอ่ยทักด้วยน้ำเสียงเรียบ แต่ในใจกลับแอบผิดหวังเล็กน้อย
“ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะคะ แปลกใจที่หนูมาหางั้นหรอคะ หรือว่าพี่สายธารยุ่งอยู่หรือเปล่าคะ ถ้ายุ่งอยู่เดี๋ยวหนูกลับก่อนก็ได
