หลังจากที่มีอะไรกันเสร็จทั้งสองก็พากันหลับไปคาเตียงโดยที่ไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเลย ลิตาค่อยๆลืมตาขึ้นมาก่อนจะมองคนที่เธอนอนกอดอยู่ เรื่องเมื่อคืนลอยวนเข้ามาในหัวของเธอทันทีใบหน้าหวานเริ่มแดงก่อนจะรีบก้มหน้าซุกเข้าไปที่อกแกร่งทันที "เป็นอะไรไป...หืม..."ร่างกำยำเบี่ยงตัวเข้ามาหาลิตาก่อนจะคว้าตัวลิตาเข้าไปในอ้อมอกพร้อมกับหอมลงที่หัวอย่างแรงหลายๆที "ปะ...เปล่าค่ะ..เราสองคนทำถูกแล้วเหรอคะแบบนี้"ลิตาเริ่มรู้สึกผิดขึ้นมาเมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน "แล้วมันผิดตรงไหนล่ะ.." "ก็หนูเป็นเพื่อนกับยัยภาและยัยภาก็เป็นลูกสาวของป๊า...เราสองคน..." "ไม่ว่าจะอายุไหนรุ่นไหนก็มีความรักได้ทั้งนั้นแหละ ว่าแต่เราจะรังเกียจป๊าหรือเปล่าแค่นั้น" "รังเกียจทำไมกันคะ ป๊าไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย" "ป๊ารักเรานะลิตาถึงมันอาจจะดูเร็วมากเกินไป" "หนู...."ลิตาแหงนหน้าขึ้นไปสบตากับอากรแว๊บนึงก่อนจะก้มหน้างุดลงด้วยความเขินอาย