ตอนที่:10 จริงๆใช่ไหม

532 คำ

"เป็นอะไรไปยัยลิตา...ทำไมหน้าตาถึงเป็นแบบนั้น"นภาเอ่ยถามเพื่อนสาวที่ยืนหน้าตาเหมือนกับคนง่วงงันอยู่อย่างไงอย่างงั้น "ไม่น่าถามนะยัยภา....แกน่าจะไปถามป๊าของแกมากกว่า ว่าทำอะไรฉัน"ลิตาตอบพร้อมกับมองไปที่อากร "อย่ามามองป๊าแบบนี้กันนะ แกไม่ดีใจหรือยังไงยายภาที่ป๊าพยายามปั๊มน้องให้กับแก"เมื่อถูกสายตาของสองสาวต้องไปอากรก็รีบแก้ตัวทันที "ภาก็ยังไม่ได้ว่าอะไรป๊าเลยนี่คะ..." "รีบไปกันเถอะแกเดี๋ยวจะถึงมืดค่ำเอาพรุ่งนี้มีเรียนเช้านะ"ลิตาสะกิดที่แขนของเพื่อนสาว "เออใช่!! ฉันลืมไปเลยนะเนี่ยถ้าแกไม่เตือน" "ขับรถกลับกันดีๆนะอย่าขับเร็วว่างๆป๊าจะไปหา ห้ามมองผู้ชายคนไหนนอกจากป๊าด้วย"ประโยคสุดท้ายที่อากรพูดเขาหันไปมองหน้าลิตา "ค่าาาาคุณป๊าา ...ลิตาจะไม่มองผู้ชายคนไหนนอกจากป๊าคนเดียวค่ะ" "ดีมาก...ป๊าขอหอมทีนึงสิ" อากรเดินเข้าไปใกล้ทั้งสองก่อนจะหอมแก้มไปคนละทีอีกคนนึงก็เมียอีกคนนึงก็ลูกสาว "พาไปก่อ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม