บทที่ 12 ไม่อยากกลับ 2

1251 คำ

"ไม่กลับก็อย่าร้องไห้ทีหลัง.." เขาเอ่ยคำพูดเหล่านั้นพร้อมกับปิดริมฝีปากนุ่มด้วยเรียวปากอุ่นร้อน "อื้อ~" คนตัวเล็กหลับตาแน่นในวินาทีที่ริมฝีปากหยักทาบทับลงมา จูบของเขาร้อนแรงตั้งแต่วินาทีแรกที่บดขยี้ลงมา ดูดกลืนทุกคำทักท้วงลงไปในลำคอเล็ก พายุขบเม้มเรียวปากอวบอิ่มให้เปิดริมฝีปากเพื่อให้เขาสอดใส่ปลายลิ้นเข้าหาภายใน เธอหลับตาแน่นขึ้นเมื่อปลายลิ้นของเขาตวัดเกี่ยวกับปลายลิ้นของเธอ ทั้งร้อนรุ่มและชื้นแฉะ เสียงจูบที่บดเคล้าเข้าหากันดังระงมไปทั่วห้อง ในตอนแรกคนตัวเล็กตามอารมณ์ที่พลุ่งพล่านของเขาไม่ทัน แต่เมื่อนานเข้าเธอกลับขยับริมฝีปากตามการชักจูงของเขาที่บดจูบลงมาอย่างดุดันและโหยหาจนเหงื่อซึมข้างขมับ เขาเก่งในเรื่องที่ทำให้เธอคล้อยตาม เรียวขาของเธอตวัดไปตามเอวหนา วงแขนเรียวเล็กโอบกระชับรอบคอเขาแน่น ริมฝีปากบดจูบตอบเขาอย่างดูดดื่ม ร่างกายแกร่งบดเข้าหาจนเธอแทบจะจมไปกับบานประตูจนได้ยินเสียง 'กึก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม