บทที่ 11 ดูหนังห้องพี่ 2
1166 คำ
"พี่ชวนเรามาดูหนังเรื่อง.." เธอที่กำลังเอ่ยพลางหันลำตัวไปพูดกับเขา แต่ก็ไม่คิดว่าร่างสูงของพี่พายุจะเดินตามหลังเธอมาติดๆ จนเกิดการชนกัน ร่างนุ่มนิ่มของเธอจึงปะทะเข้ากับลำตัวหนาอย่างจัง แต่ก็โชคดีที่เขาตวัดแขนเกี่ยวเอวคอดเอาไว้ไม่ให้หงายหลังลงไปกองกับพื้นห้อง
"อ๊ะ! ขอโทษค่ะ ครีมไม่คิดว่าพี่จะเดินตามหลังครีมมา" อีกทั้งยังเดินมาจนชิดอีกด้วยนี่สิ ใครมันจะไปรู้
กลิ่นหอมจากตัวเขาแตะจมูกของเธอ แต่เพียงแค่ไม่กี่วินาทีต่อจากนั้นเขาก็ผละออกไปอย่างอ้อยอิ่ง ทิ้งกลิ่นอายเย้ายวนหลงเหลือไว้ให้เธอใจเต้นเล่น
"เธออยากดูเรื่องอะไร" เขาเอ่ยถามพลางเดินนำไปยังโน้ตบุ๊กที่เปิดแง้มไว้แบบไม่สนิทเท่าไหร่
"พี่บอกจะชวนมาดู ครีมก็นึกว่าพี่ดูหนังอยู่แล้ว" อีกอย่างเหมือนหน้าจอโน้ตบุ๊กที่เปิดแง้มไว้จะมีภาพเคลื่อนไหวอยู่ในนั้น แต่เธอก็ไม่สามารถรู้ได้ว่าเขากำลังดูหนังเรื่องอะไรอยู่
"อืม พี่ดูอยู่.." เขาพยักหน้าพร้อมกับยกมือขึ้นเกาแก้มตัวเองเล็กน้อย ใบหน้าหล่อเหลาหันมามองเธออย่างนิ่งงัน
"งั้นก็ดูเรื่องที่พี่ดูค้างไว้สิ" เธอดูได้หมดนั่นแหละ หรือต่อให้ไม่ดูหนังก็ขอดูหน้าหล่อๆ ของเขาก็พอ เห็นแล้วเจริญหูเจริญตาจนอยากให้ลูกที่เกิดมาในอนาคตหน้าเหมือนเขาเลย ผู้หญิงคนไหนคือผู้โชคดีคนนั้นกัน
"อาจจะไม่ดี.." เขาเอ่ยอีกครั้งพลางลอบมองโน้ตบุ๊กสลับกับใบหน้าของเธอ
"ทำไม" เธอขมวดคิ้วมุ่นอย่างไม่เข้าใจนัก
"ก็บอกอยู่ว่าเหงา.."
"แล้ว?" คนตัวเล็กเลิกคิ้วอย่างมีคำถาม และเขาก็เอ่ยตอบในประโยคต่อมา..
"ก็กำลังดูหนังโป๊" น้ำเสียงที่เขาเปล่งออกมานั้นเป็นน้ำเสียงที่ดูราบเรียบราวกับสิ่งที่พูดเป็นเรื่องปกติที่ใช้พูดกันในชีวิตประจำวัน แต่เมื่อกี้เขาเพิ่งพูดว่า 'ดูหนังโป๊' กับเธอด้วยใบหน้าราบเรียบเนี่ยนะ
"พี่~ ใช่เวลาล้อเล่นเหรอ" คนตัวเล็กโอดครวญใหญ่ ใบหน้าสวยขึ้นซับสีแดงจางๆ
เธอไม่คาดคิดว่าเขาจะกล้าพูดตรงไปตรงมาขนาดนี้
"เปล่าไม่ได้ล้อเล่น เดี๋ยวพี่ขอปิดแป๊บ เราอยากดูเรื่องอะไรล่ะ" เขาบอกอีกครั้ง แต่ในตอนนี้เธอไม่มีกะจิตกะใจจะดูหนังกับเขาแล้ว เธอมาขัดขวางการดูหนังโป๊ของเขานี่นา อีกอย่างถ้าดูหนังโป๊มันต้องควบคู่กับการช่วย.. ตัวเอง
แบบนี้มันคือการทำบาปต่อเขาหรือเปล่า
"เราว่าเรากลับก่อนดีกว่า พี่จัดการตัวเองให้เสร็จเถอะ" คนตัวเล็กเอ่ยบอกทว่าสายตาไม่รักดีมันดันเผลอไปมองยังกลางกายของเขาที่มีบางสิ่งบางอย่างขยายใหญ่จนนูนเด่นออกมา คนตัวเล็กก็ยิ่งหน้าแดงเพราะความเขินอาย
อุตส่าห์แต่งตัวมายั่วเขา แต่เขาดันทำสิ่งที่เซอร์ไพรส์เสียยิ่งกว่านี่สิ เธอตั้งตัวไม่ถูกเลยว่าจะต้องไปทางไหนต่อ
"โกรธ?" เขาเลิกคิ้วถาม
"เปล่า เราแค่.." คนตัวเล็กเม้มปากอยู่อย่างนั้นจนเขาต้องเติมคำด้านหลังให้ในที่สุด
"อาย?"
"อืม พี่เปิดเผยกับเรามากเกินไป" โดยเฉพาะเรื่องรสนิยมของเขา คราวก่อนก็หนังสือโป๊ คราวนี้ก็หนังโป๊ ครั้งหน้าเธอไม่ต้องมาดูหนังสดกับเขาเลยเหรอ
"เรื่องธรรมดา หรือว่าเธอไม่เคยดูของพวกนี้?"
"จะบ้าเหรอ!" ใช่เวลาเขามาถามเรื่องนี้กับเธอเหรอ :(
"ไม่เคยดูจริง?" สีหน้าล้อเลียนของเขาทำเธอแทบอยู่ไม่ติดที่ ใครมันจะไม่เคยดูของพวกนี้ เธอดูและเรียนรู้จากมันนี่แหละ ที่ทำให้เขาแสดงสีหน้าเสียวซ่านได้ในตอนที่เธอใช้ปากให้เขาน่ะ
"เราเคยดู แต่เราไม่เคยบอกใครว่าเคยดูไง" เธอโพล่งบอกเขาไปในที่สุด ไม่เคยเปิดเผยเรื่องพวกนี้กับใครเลย
"แต่ตอนนี้เธอกำลังบอกพี่อยู่นะ"
กึก!
เธอชะงักไปเพราะไม่คิดว่าจะกล้าพูดออกไปให้เขาฟัง
"ก็พี่มาหลอกถามเราก่อนอ่า :(" เหมือนโดนเขาแกล้งเลย ใบหน้าล้อเลียนของเขามันคืออะไร! เธออายจนจะบ้าแล้วเนี่ย!
"เรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องธรรมดาของวัยรุ่นอย่างเราๆ และเรื่องเซ็กซ์ก็เป็นเรื่องธรรมชาติที่คนส่วนใหญ่ก็ทำกัน"
"..." คนตัวเล็กมองเขานิ่ง ก่อนจะเดินเข้าไปหา แล้วถือวิสาสะนั่งลงบนเตียงนิ่มของเขา พี่พายุดูเป็นผู้ชายสุภาพมาก แต่เรื่องเซ็กซ์เขาเองก็จัดจ้านเอาเรื่อง คำถามคือเขานัดเจอผู้หญิงยังไงในเมื่อเขาโลกส่วนตัวสูงขนาดนั้น ความสงสัยที่มีมันทำให้เธอกล้าถามเขาออกไป
"พี่ไม่มีแฟนแล้วหาผู้หญิงจากไหนเหรอ"
"ไหนบอกพี่เปิดเผยมากเกินไป แต่เราถามพี่ไม่หยุดเลยนะ" จากที่เขาจะเปิดหนังให้เธอดู ในตอนนี้กลายเป็นฝ่ามือหนากดปิดจอโน้ตบุ๊กเสียอย่างนั้นก่อนจะถือมันไปวางไว้บนหัวเตียง สายตาของเขาที่จ้องเธอเหมือนมีอะไรแอบแฝงอยู่ในนั้น
"ก็เราอยากรู้ ไหนพี่บอกเป็นเรื่องธรรมชาติไง" ในเมื่อเขาทำตัวสบายๆ กับเธอ เธอเองก็จะทำตัวเหมือนเพื่อนเขาคนหนึ่งที่อยากรู้อะไรก็จะถามเขาออกไป
"ก็นัดดีลตามแอปฯ หาคู่ หรือบางครั้งโดนใจใครก็ไปบ้าง.."
แอปฯ หาคู่คือตัวเลือกของคนส่วนใหญ่ที่ไม่มีเวลาไปเลือกคู่นอนเอง แต่อย่างหลังถ้าโดนใจ..
"วันนั้นพี่ถูกใจเราเหรอ" เธอโพล่งถามไปอย่างไม่ตั้งใจนัก แต่เขาก็เอ่ยขัดขึ้นอีกครั้ง
"เราชวนพี่"
เธอชวนเขามันก็ส่วนหนึ่ง แต่ถ้าเขาไม่ถูกใจเธอ เขาเองก็คงไม่ไปกับเธอตั้งแต่แรกหรอก อีกอย่างวันนั้นเธอเมามากจนเผลอทำอะไรแผลงๆ ไปด้วยซ้ำ
"เราเมาไง ถึงกล้าชวนพี่ทำเรื่องแบบนั้น" เธอบอกเขาไปด้วยน้ำเสียงอุบอิบ ไม่ทันได้มองร่างสูงของเขาด้วยซ้ำว่าเขาเดินมาหยุดตรงหน้าเธอตั้งแต่เมื่อไหร่
"แปลว่าถ้าเธอไม่เมา พี่ก็จะไม่มีโอกาสได้ทำเรื่องพวกนั้นใช่หรือเปล่า" น้ำเสียงของเขาดังขึ้นในวินาทีต่อมา จนทำให้เธอต้องเงยหน้าขึ้นไปมองเขาพลางถามกลับด้วยเสียงเบาหวิว..
"หรือพี่อยาก?"
- ผู้เขียน
