"แล้วนั่นสาวสวยที่ไหน" พี่พายุเหลือบตาลงมองเธอเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยบอกคนตรงหน้าไป "นี่ครีมครับพี่" พี่พายุเลี่ยงคำที่จะเอ่ยถึงสถานะระหว่างเรา แต่ในตอนนี้เธอไม่มีเวลาไปคิดมากกับคำพูดพวกนั้นแล้ว ได้แต่ยกมือไหว้คนที่คิดว่าแก่กว่าเธอถึง 4 ปี "สวัสดีค่ะ" เธอส่งยิ้มเป็นมิตรให้เล็กน้อยพอเป็นมารยาท อีกฝ่ายไม่ได้รับไหว้แต่ยกมือขึ้นเป็นเชิงรับรู้ "ไหว้พระเถอะน้อง แล้วนี่เป็นลูกค้าของไอ้พายุมันเหรอ" รอยยิ้มของอีกฝ่ายกระตุกขึ้นจนเธอขมวดคิ้วมุ่นกับคำพูดสองแง่สองง่ามของอีกฝ่าย "คะ? ลูกค้าอะไรเหรอ" แต่คนที่ตอบกลับดันไม่ใช่พี่เจ้าของร้าน แต่เป็นพี่พายุที่พูดเสียงเข้มขึ้นจนรู้สึกได้ "เปล่า น้องไม่ได้มาสัก แต่มากับกูนี่!" พี่พายุเสยผมไปข้างหลังเล็กน้อย เหมือนคำพูดของพี่เจ้าของร้านจะทำให้เขาหัวร้อนขึ้น ซึ่งเธอก็ไม่อาจรู้ได้ว่าเขาจะหัวร้อนไปทำไม "อ้อ งั้นเหรอ ว่าแต่น้องเขาโอเคใช่ไหม" "ทำไมเหรอ" พี่พ