บทที่ 43 คนของเรา 1

1165 คำ

เขาอุตส่าห์ไม่บอกพวกมันแล้วแท้ๆ แต่พวกเพื่อนเขาก็ฉลาดเกินไป ทั้งจับผิดและเขาเองก็เผลอปล่อยโป๊ะอยู่หลายครั้ง ช่วงหลังๆ เลยเลือกที่จะช่างมันเพราะพวกมันคงไม่โง่เชื่อคำพูดโกหกว่าครีมเป็นแค่น้องสาวข้างห้องตั้งแต่ครั้งแรก "พวกพี่ดิน พี่ลูซน่ะเหรอ" ไม่แปลกใจที่เธอจะเรียกเพื่อนเขาด้วยความสนิท เพราะเขาเองก็พาเธอไปพบเพื่อนเขาบ่อยๆ อีกทั้งวันว่างๆ ยังเอาเธอไปนั่งเรียนกับเขาในคาบ "อืม พวกมันจัดการพวกผู้หญิงที่ตามตอแยพี่ให้ด้วย ถ้าไม่ได้พวกนั้นพี่คงแย่แน่ เพราะไม่ค่อยสันทัดเรื่องจัดการผู้หญิงมากเท่าไหร่" ไม่อย่างนั้นคงไล่ไปตั้งแต่เขาอยู่ปีหนึ่งละ เขาไม่รู้ว่าควรจัดการยังไง เพราะไม่เคยทำร้ายผู้หญิงทางร่างกาย หรือข่มขู่มาก่อน โยนให้เพื่อนคงดีที่สุดและเขามั่นใจว่าเพื่อนเขาไม่ทำร้ายผู้หญิงอย่างแน่นอน พวกมันคงมีวิธีของพวกมันนั่นแหละ "ใครตอแยพี่เหรอ?" คนตัวเล็กอยากรู้เพราะนอกจากพี่พลอย คนชื่อเอมี่ในร้านสั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม