เช้าวันต่อมาเธอตื่นมาพร้อมกับอาการชาบริเวณแขนขวา ความรู้สึกเหมือนมีเส้นผมของใครบางคนคลอเคลียอยู่ตรงช่วงหน้าอก พร้อมกับลมหายใจที่ผ่อนเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ
แสงที่ส่องลอดเข้ามาทำเธอต้องหรี่ตาลงเล็กน้อย ก่อนจะกะพริบปริบๆ เพื่อปรับสภาพสายตา
"อือ~" เสียงครางอื้ออึงของเขาดังขึ้นอย่างขัดใจ เมื่อคนตัวเล็กขยับตัวออกจากเขา วงแขนแกร่งที่โอบรัดตัวเธอไว้กลับกอดรั้งเธอแน่นขึ้นอย่างไม่ยินยอมให้เธอผละตัวออกห่าง
ใบหน้าหล่อซุกไซ้ลงบนเนินอกอวบอิ่มภายใต้เสื้อสายเดี่ยวสีขาวตัวบาง ริมฝีปากหยักปัดป่ายและแนบสนิทอยู่บนเนินเนื้อในส่วนที่เนื้อผ้าปกปิดไม่มิด
"พี่.. ครีมมีเรียน พี่เองก็มีเรียนไม่ใช่เหรอ" วันนี้ไม่ใช่วันหยุด และเธอจำได้ว่าเขามีเรียนในวันนี้ด้วย ดวงตากลมโตพลันเหลือบไปมองนาฬิกาบนหัวเตียงของตัวเองก็พบว่ามันเกือบจะแปดโมงแล้ว
มีเรียนเก้าโมงเช้าคงต้องรีบตื่นแล้วตอนนี้ เพราะหากสายกว่านี้คงไปเรียนไม่ทันอย
