หลังจากวันนั้นผ่านไปกว่าสัปดาห์ธันว์ก็ไม่ได้มาหาเพียงฟ้าเหมือนเคย ครั้งนี้มันนานกว่าทุกครั้ง เพียงฟ้าคิดว่าเขาคงจะโกรธเธอที่ทำพฤติกรรมแบบนั้นใส่เขา แน่นอนว่าเธอไม่เคยทำแบบนั้น เธอมีแต่ความอ่อนโยนให้เขา การหายไปของเขาทำให้เพียงฟ้าเริ่มตระหนักแล้วว่า เธออาจจะเสียเขาไปจริงๆ
ด้วยความเครียด ทำให้เธอเพียงฟ้ากินไม่ได้ นอนไม่หลับ เธอจึงมีอาการโรคกะเพราะกำเริบ ด้วยอาการปวดท้องที่รุนแรงมากขึ้น ทำให้เพียงฟ้าตัดสินใจไปโรงพยาบาลตามสิทธิ์ประกันสังคมของตนเอง และเมื่อใช้สิทธิ์ประกันสังคม ไม่ได้จ่ายเงินสดเองทุกอย่างก็ดูจะนานไปหมด ดังเช่นการที่เพียงฟ้านั่งรออยู่หน้าห้องตรวจนานๆ แบบตอนนี้
แต่ระหว่างที่เพียงฟ้ากำลังนั่งรอคิวหาหมออยู่นั้น สายตาของเธอก็พลันหันไปเห็นร่างสูงที่เธอคุ้นเคยเป็นอย่างดี เดินมากับผู้หญิงคนหนึ่ง เมื่อสังเกตดีๆ เธอก็คือผู้หญิงที่ไปร้านอาหารกับเขาวันนั้น ทั้งคู่เดินคุยหัวร่อต่อกระซิกกัน
