ยามเหม่า ณ จวนอุปราช
สาวน้อยหลุนเหอจิ้งตื่นแต่เช้ามืดราวบ่าวไพร่ นางเดินเข้าไปหาบิดาในห้องอักษร อุปราชหลุนหยงเยี่ยนกำลังอ่านสาส์นสำคัญจากกองทัพ รายงานในสาส์นเขียนว่าชายแดนใต้ถูกโจมตีอย่างหนัก
บุตรชายคนโตหลุนซ่งเหวิน รองแม่ทัพกองธงเพลิงส่งสาส์นด่วนมารายงานสถานการณ์ พร้อมส่งไปยังค่ายทัพรายงานให้แม่ทัพใหญ่เหยียนจื่อหยาได้รับทราบ
"ท่านพ่อ ทานของว่างเช้าก่อนเจ้าค่ะ จะได้มีแรงทำงาน" บุตรสาวคนงามยกอาหารว่างพร้อมน้ำชาเข้ามาเอาอกเอาใจบิดาแต่เช้าตรู่
"ขอบใจเจ้ามาก ช่วงนี้เอาใจพ่อแม่เป็นพิเศษ อยากได้สิ่งใดหลุนเหอจิ้ง" ท่านอุปราชเห็นอาการอ้อนเป็นลูกแมว ทำหน้าแบบเด็กอนุบาลอยากได้ของขวัญ นางต้องขออะไรบางอย่าง
"ท่านพ่อช่างรู้ใจลูกเสียจริง ลูกอยากขอทรัพย์สินเพิ่มเติมไปซื้อเหล็กป้อนโรงหลอมเจ้าค่ะ" นางเข้าไปกอดท่านพ่อ มีหรือที่อุปราชจะไม่ใจอ่อน ตั้งแต่ฟื้นมา นางก็กลับจวนมาอ้อนขอทรัพย์สินท่านพ่อประจำ
