สองวันต่อมา
ท่านอ๋องนำพระโอรสไปฝากไว้ที่ตำหนักของฝูอ๋องพระบิดา ก่อนออกเดินทางก็กอดหอมกันจนแก้มบุตรแทบช้ำ อ๋องน้อยเหยียนซีเหวินร้องไห้จ้าอยากไปกับท่านอ๋องด้วย แม่ทัพใหญ่รีบหันกายเดินจากไปพร้อมกระโดดขึ้นม้าก่อนจะทานทนน้ำตาบุตรชายไม่ไหว เขาถอนหายใจกับอาการติดลูกอย่างหนักของตัวเอง
องค์ชายนำพระโอรสไปฝากไว้กับองค์ฮ่องเต้ มีองค์ฮองเฮาหมูบิน กับกุ้ยเฟยทั้งสองช่วยกันเลี้ยงดู ตำหนักหลวงก็เห่อหลานชายยิ่งกว่าสิ่งใด เด็กอะไรกันมีแม่นมถึงห้าคน แม้อ๋องน้อยเหยียนซีเยี่ยจะอายุสองขวบครึ่งแล้ว ตำหนักฮองเฮาก็หาแม่นมมาป้อนนมจากเต้า ทั้งบีบน้ำนมใส่ขวดไว้ให้ท่านอ๋องน้อยดื่ม จนอ๋องน้อยเหยียนซีเยี่ยจะกลิ้งได้อยู่แล้ว
องค์ชายหอมแก้มบุตรเบาๆ นำเสื้อตัวเล็กของบุตรชายใส่ในอกเสื้อนำไปด้วยเผื่อคิดถึงลูกขึ้นมาจะได้นำมาหอม กลิ่นเด็กน้อยช่างนุ่มละมุนนัก
คุณป้าอลิซ มองอย่างเอือมระอากับความร่ำไรบุตรของทั้งสอง นางกระตุกม
