"ต่อให้มันยังชอบมึงอุตส่าห์ก็ไม่ให้จำใส่หัวมึงไว้เลยนะมีน!"
"แต่กูไม่ได้ชอบมีน!"
ฉันและมีนหันมองไอ้พูมทันทีหลังจากที่มันได้สติและตวาดออกมาแบบนั้น มันขมวดคิ้วมองมีนก่อนจะหันมามองฉันด้วยความขัดใจ ไอ้พูมถอนหายใจพร้อมเสยผมด้วยความหงุดหงิด
"กูชอบมึงอ่ะเนม!"
อารมณ์ที่กำลังโกรธจนโมโหของฉันหายไปในทันทีที่ไอ้พูมมันบอกแบบนั้นก่อนมันจะคว้าแขนฉันไว้และสบตากับฉันนิ่ง
"มึงไม่จำเป็นต้องไปมีเรื่องกับใครเพราะกูเลยเว้ยเนมเพราะยังไงสำหรับกูมึงก็คือสนมเอก"
ฉันหลุดยิ้มทันทีเมื่อได้พูมบอกด้วยสีหน้าและน้ำเสียงจริงจังก่อนมันจะหันมองมีนที่กำลังเบิกตามองเราอยู่
"คือเราก็บอกเธอไปแล้วอ่ะว่าเราชอบเนมทำไมเธอยังมาทำตัวงี้วะมีน" ไอ้พูมถามด้วยน้ำเสียงเครียดๆ "แต่ก่อนเรามองว่าเธอเป็นคนน่ารักมากนะแต่เราแม่งโคตรจะผิดหวังเลยว่ะตอนนี้"
"พูม.."
"ไม่เคยได้ยินหรอว่าเคยชอบมันก็เลิกชอบได้แล้วอย่าทำให้เปลี่ยนจากเฉยๆ เป็นเก
