วันต่อมา
11.21 AM.
"อือ.."
ยังไม่ทันได้ลืมตาก็พอจะรู้ตัวว่าร่างกายมันล้าขนาดไหน ฉันกลืนน้ำลายลงคอและลืมตาตื่นก่อนจะชะงักเพราะคนที่กำลังนอนตะแคงกอดกับฉันอยู่..ไอ้พูมมันตื่นมานอนตาแป๋วมองฉันทำไม?
"กูกลัวนะพูม"
"กลัวไร?"
"ตื่นมาแล้วเจอมึงจ้องแบบนี้กูกลัวไง"
ไอ้พูมยิ้มอย่างกวนๆ และมองฉันไม่หยุดจนฉันอดจะย่นคิ้วมองมันไม่ได้ มันไม่ง่วงไม่อะไรเลยรึไงทั้งที่เมื่อคืนมันใช้แรงขนาดนั้น
"กี่โมงแล้ววะ"
"สิบเอ็ดโมงจะครึ่งล่ะ"
"สายฉิบหาย"
ฉันว่าพร้อมกับยันตัวลุกนั่งและหันหลังให้ไอ้พูมพร้อมเสยผมยุ่งๆ ของตัวเองขึ้นดีๆ แต่กลับต้องชะงักนิ่งเพราะจู่ๆ ไอ้พูมก็ขยับมาสวมกอดฉันไว้จากด้านหลัง กอดแม่งไม่พอมันยังเอาขาหนักๆ มาเกี่ยวเอวฉันไว้อีก
"ไอ้พูมมึงกวนตีนแล้วกูว่า"
"จะรีบร้อนไปไหน?"
"ไปอาบน้ำ"
"มึงเป็นบ้าอาบน้ำหรอเนมก่อนเอามึงก็อาบหลังเอามึงก็อาบนี่ตื่นมามึงยังจะอาบอีก!?"
"กูไม่ได้สกปรกแบบมึงนี่"
