EP.8

1967 คำ

(Poom)  ไอ้เนมมันเป็นผู้หญิงจริงๆ มันเป็นผู้หญิงจริงๆว่ะ..ผมเหลือบมองมันอีกครั้งในขณะที่ตะวันกำลังจะลับขอบฟ้า ด้วยความที่มันใส่แค่เสื้อกล้ามนักบาสอ่ะแล้วแม่งไม่รู้ตัวเลยว่าด้านข้างมันเว้าขนาดไหนแถมตัวมันยังนั่งชันเข่าอีกนะ ฟึ้บ ผมหันมากระดกเบียร์ที่เหลือก้นกระป๋องลงคอก่อนจะวางมันลงที่พื้นก่อนจะเปิดกระป๋องใหม่ขึ้นมาจิบต่อ แล้วแม่งตอนแรกว่าจะกินกันแค่ป๋องกลายเป็นว่าตอนนี้เราหมดกันสองแพ็คแล้วมั้ง "มึงวาดอะไรนักหนาวะ?" ไอ้เนมเหลือบมองมาก่อนจะเบะปากนิดๆและหันไปสนใจวาดรูปตึกตรงหน้าต่อ มันสูบบุหรี่จัดมากเพราะตอนนี้ปากมันก็ยังคาบบุหรี่อยู่ "สูบจัดมากเลย" "กูสูบแค่ตอนที่สมองไม่แล่น" "มันทำให้สมองมึงโล่งขึ้นหรอ?" "มึงไม่เคยลองเลย?" จริงๆถึงจะรู้ว่ามันเป็นผู้หญิงแต่ความรู้สึกผมกลับไม่เปลี่ยนไปเลยนะ แบบมันก็ยังพูดหับผมเหมือนเดิมและผมก็ไม่ได้เกร็งอะไร "กูเคยลองแต่มันสำลัก" "ลองใหม่ไหมล่ะเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม