ตอนที่ 17
พัชรินทร์ร้องครางด้วยความเจ็บปวดก่อนจะกลายเป็นความสุขเสียวในเวลาต่อมา ตอนนี้สติของเธอเริ่มล่องลอยไปในอากาศ ความสุขอันแสนหฤหรรษ์ที่ลูกเลี้ยงปรนเปรอให้นั้นกำลังเข้าครอบงำร่างงามของเธอจนหมดสิ้น ฝ่ามือหนาเอื้อมมาบีบเคล้นที่สองเต้างามของเธออย่างเมามันไปพร้อมกับการอัดกระแทกท่อนเอ็นร้อนเข้าออกร่องสวาทอย่างต่อเนื่อง
พัชรินทร์เริ่มสงสัยแล้วว่าติณห์ภัทรอาจจะแกล้งละเมอเพื่อตบตาเธอ หรืออาจจะละเมอจริง ๆ แต่ก็คงจะแค่ในช่วงแรก ๆ เท่านั้น พัชรินทร์คิดว่าพอบุตรชายรู้ตัวว่าเขากำลังร่วมรักกับเธออยู่ เขาก็อาจจะปล่อยเลยตามเลยโดยไม่พูดอะไรออกมาก็เป็นได้แบบว่าแกล้งตีเนียน แต่ถึงอย่างไรก็ตามแม่เลี้ยงสาวร่านสวาทอย่างพัชรินทร์ก็คงยอมไม่ได้ที่จะปล่อยให้ความสุขนี้หลุดลอยไปอย่างเด็ดขาด คิดได้ดังนั้นหม้ายสาวก็เริ่มแอ่นสะโพกและเต้านมอวบ ๆ เพื่อเปิดทางให้ลูกชายตักตวงความสุขจากร่างกายของตนเองได้อย่างเต็มที่
“
