ตอนที่ 11
จ๊วบ...จ๊วบ...จ๊วบ…
คุณลุงจำเนียรดูดแล้วดึงขึ้นอย่างเมามัน ก่อนจะปล่อยลงมาจนเกิดเสียง แต่มันก็ทำให้เมญารินทร์เริ่มมีอารมณ์ ลุงจำเนียรกระตุกยิ้มเมื่อเขากระตุ้นความต้องการของเธอได้สำเร็จ และอย่างอื่นก็ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป!
“อื้ม!!.อย่าดูดดึงแบบนั้นสิคะ มันเจ็บ” หญิงสาวร้องห้าม ชายชราจึงเปลี่ยนมาเป็นตวัดลิ้นเลียไปตามรอบฐานอก ก่อนจะดูดเบา ๆ แล้วก็ซุกหน้าลงไปสูดกลิ่นหอมระหว่างสองเต้า
“ขอโทษจ้ะหนู” มือหนาที่นวดเฟ้นเต้านมอวบแล้วยัดเข้าปากไม่รู้จักกี่ครั้งจนเธอร้องเจ็บ จากนั้นชายชราเปลี่ยนทิศทางลงมาลูบไล้ที่ต้นขาอวบ กางเกงชุดนอนขายาวผ้าเนื้อนิ่มลื่น ๆ มันให้การลูบไล้ไปมาช่างได้อารมณ์ความรู้สึกอันลึกซึ้งยิ่งนัก ในบางครั้งนิ้วมือของคุณลุงก็เฉียดไปมาบริเวณร่องสวาทอันชื้นแฉะ เพราะน้ำที่อยู่ด้านในมันเริ่มซึมออกมาอย่างเห็นได้ชัด
“หนูเมญ่าจ๋า ลุงขอดูข้างล่างบ้างสิ” ลุงจำเนียรขอร้องเพราะทนต่อความต้องการในร่างกายไม่ไหว
“ลุงจะดูทำไมเหรอคะ” เสียงหวานออดอ้อนนิด ๆ ของหญิงสาวที่อารมณ์มาเต็ม เธออยากจะแหวกให้ชายชราเลียให้เสร็จ ๆ ไปเลยจะได้กลับไปหลับอย่างสบายอารมณ์ แต่ถ้ายอมง่าย ๆ ก็กลัวจะเสียฟอร์มจึงแกล้งถาม
“ก็ลุงอยากเห็นนี่ครับ นะนะ คุณสวยของลุง” ชายชราเอ่ยชมสารพัด ส่วนมือนั้นก็ตะปบเข้าไปเต็ม ๆ อยู่แล้ว
“ดูไม่ได้ค่ะ แค่ลูบอย่างเดียวก็พอ”
“ได้มั้ยหนู...เห็นใจคนแก่อย่างลุงเถอะนะ” หญิงสาวถอนหายใจออกมาก่อนจะพลางนึกว่ายอม ๆ ให้มันจบ ๆ ไปเลยดีกว่า เธอไม่อยากให้ติณห์ภัทรตื่นขึ้นมาแล้วเห็นเธออยู่ในห้องนี้
ระหว่างที่ถูกลูบไล้ร่องสวาทอันเปียกชื้น เมญารินทร์ก็นอนนึกไปถึงตอนที่เธอได้เลื่อนตำแหน่ง ในตอนนั้นก็ยอมขจรเกียรติแบบนี้มาแล้ว ซึ่งขจรเกียรติก็ไม่ได้เป็นเกย์อย่างที่ทุกคนเข้าใจ แต่เพียงแค่ปล่อยข่าวออกไปแบบนั้นเพื่อที่จะได้เคลมโบรกเกอร์สาวในสังกัดได้สะดวกยิ่งขึ้น ซึ่งใครที่เลื่อนตำแหน่งก็ต้องเสร็จขจรเกียรติแทบทุกรายไป
และเมญารินทร์เดาว่ารายต่อไปก็น่าจะเป็นครองขวัญเพราะเธอเพิ่งได้ตำแหน่งหัวหน้าทีมเช่นกัน บริษัทนี้มโนธรรมมันช่างป่นปี้ซะเหลือเกิน แต่เมญารินทร์ก็ต้องต่อสู้เพื่อความอยู่รอดและอนาคตที่ดีในวันข้างหน้า
ขจรเกียรตินั้นเคยจับได้ว่าเธอเป็นแฟนกับติณห์ภัทรและเธอก็เคยเอาตัวเข้าเพื่อขอให้เขาไม่ไล่ติณห์ภัทรออก และอีกครั้งเมญารินทร์ก็ยอมเสียตัวให้ขจรเกียรติเพราะว่าเธอไปขอร้องให้เขาเลื่อนตำแหน่งหัวหน้าทีมให้กับติณห์ภัทร ซึ่งในตอนนั้นเขาเครียดและไม่ค่อยสนใจเธอ
“อื้อย!!!..ลุง!!!! นี่จะทำอะไร!!!” หญิงสาวที่นอนคิดอะไรเพลิน ๆ ก็ถูกชายสูงวัยจู่โจมดึงกางเกงชุดนอนของเธอออกโดยที่ไม่ทันตั้งตัว เมญารินทร์รีบจับข้อมือของลุงจำเนียรเอาไว้แน่นไม่ให้ชายชราถอดกางเกงของเธอออกได้สำเร็จ
“ให้ลุงดูเป็นบุญตาสักครั้งเถอะนะหนู ลุงอยากเห็น” ชายชราไม่ยอมปล่อยขอบกางเกงชุดนอนพร้อมกับชุดชั้นนั้นแล้วก็กำลังจะออกแรงเพื่อถอดมันออกอีกครั้ง เมญารินทร์จึงไม่ยอมและต่อสู้
“หยุดนะคะ พอแล้ว” หญิงสาวจิกเล็บลงไปที่แขนของชายชรา
“น่า!!!…ลุงนิดเดียวเอง มันแฉะซึมออกมาหมดแล้ว” เธอกัดกรามแน่นและส่ายหน้าไม่ยอม
“ลุงขอดูดนมหนูก็ให้แล้ว ลุงจะเอายังไงอีก ที่เหลือลุงก็ช่วยตัวเองเอาสิคะ” เมญารินทร์ไม่พูดเปล่ากงเล็บของเธอจิกแขนของชายชราที่ไม่ยอมปล่อยกางเกงของเธอ
“หยิกไปเถอะลุงไม่เจ็บหรอก” พอคุณลุงพูดจบเธอก็ได้สติปล่อยเล็บที่จิกออก เพราะเธอจิกลงไปแรงเอาเรื่อง จากนั้นชุดชั้นในและกางเกงของเธอก็ถูกถอดออกพร้อมกัน ชายชราไม่รอช้า รีบทิ้งใบหน้าลงตรงหว่างขาทันที
เมญารินทร์มีสติที่ไวกว่ารีบหนีบขาแน่น...แต่ไม่นานเธอก็ยอมอ่อนระทวยเพราะแพ้ลิ้นสากที่ลากไปมาตามซอกขา ก่อนจะปล่อยให้ลิ้นสวาทแทรกซึมเข้าไปภายในเพื่อดื่มน้ำหวานด้วยความหิวกระหาย
“อ๊าห์!! คุณลุง อย่าทำแบบนี้”
“เสียวมั้ย”
“อื้อม คุณลุง อาร๊ายย!! ปล่อยหนูนะ” เธอถูกจับล็อกสะโพกอวบ ๆ เอาไว้ก่อนที่คุณลุงจอมหื่นจะฝังใบหน้าลงไปอีกครั้ง
“ลุงจะทำให้หนูมีความสุขเอง เชื่อใจลุงนะ” เมญารินทร์ที่ไม่มีแรงขัดขืนจึงยอมปล่อยเลยตามเลย เธอยอมให้คุณลุงจำเนียรเลียไปทั่วร่องสวาท มือเรียวบางจิกมาที่ท้ายทอยของชายชราด้วยความเสียวซ่าน
เมื่อลุงจำเนียรเห็นว่าหญิงสาวไม่ขัดขืนแล้วก็รีบจับเรียวขางามขึ้นพาดบ่า ก้นอวบงามงอนแอบชิดอกแกร่ง ถึงแม้ปีนี้คุณลุงจำเนียรจะอายุหกสิบสามแล้วก็ตาม แต่เขาก็ดูแข็งแกร่งบึกบึน เพราะออกกำลังกายเป็นประจำตามประสาคนมีเงินและมีเวลา
“อ๊าห์ลุงขา...อย่าเลียตรงนั้นค่ะ อ๊าห์!!! อะหื้อ ๆ อะหือ ๆ..อร๊าย!!” เรียวขางามดิ้นพล่านอยู่บนบ่าแกร่ง ลุงจำเนียรกระตุกยิ้มด้วยความเจ้าเล่ห์ก่อนจะเอ่ยถาม
“เสียวหรือจ๊ะ”
“อื้อ!!..พอแล้ว” ขาที่พาดบ่าอยู่ทำให้เธอไม่มีทางดิ้นหนีได้เลย
“คุณลุงขาพอแล้ว อื้ยยย!!”
“ได้งั้นหนูทำให้ลุงบ้างสิ” พูดจบลุงจำเนียรก็ปล่อยให้เมญารินทร์เป็นอิสระ ก่อนที่ตนเองจะลุกขึ้นมายืนตรงหน้าเธอ เมญารินทร์ที่นั่งอยู่เงยหน้าขึ้นมอง ก่อนจะยอมดูดกลืนแท่งรักที่จ่อมาอยู่ตรงหน้า
ลุงจำเนียรอัดสะโพกส่งท่อนเอ็นลำใหญ่เข้าปากเมญารินทร์ทันที จากนั้นปลายหัวบานหยักก็มุ่งหน้าเข้าสู่โพรงปากนุ่มอย่างช้า ๆ
หญิงสาวที่นั่งดูดกลืนแท่งรักไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งเธอมีอารมณ์อย่างถอนตัวไม่ขึ้น ระหว่างที่เธอดูดกลืนแท่งรักให้ชายสูงวัยอยู่นั้น คุณลุงก็ลูบไล้เต้านมอวบของเธอไปด้วย
เมญารินทร์จำต้องอ้าปากออกให้กว้างที่สุดเพื่อไม่ได้ไม่สำลัก สองมือเรียวบางพยายามดันสะโพกสอบไม่ให้กระแทกเข้าปากของเธอแต่มันก็ไม่เป็นผลเมื่อลุงจำเนียรแกเอาสองมือจับศีรษะของเธอโยกเข้าไปเพื่อให้ดูดกลืนลึกเข้าไปอีก
โพรงปากนุ่มของเมญารินทร์ที่ดูดกลืนแท่งเนื้อลำยาวใหญ่จนมิด ส่งผลให้ชายชราครางลั่นห้อง
“ฮาร์ ซีดส์ หนูจ๋า อมเก่งเหลือเกิน”
“อ่าร์ เสียวจัง หนูเก่งจัง อาร์ ซี๊ด เมญ่า อืมมม พอก่อนมั้ยลุงเสียวจะแย่แล้ว” ขนรกรุงรังทิ่มแทงหน้าใบสวยและแก้มใสของเธอตลอดเวลา
“แค่กๆๆ อ๊อก ๆ..” ลุงจำเนียรเห็นเมญารินทร์ไม่ไหวก็เลยบอกให้เธอหยุด เมญารินทร์รีบคายแท่งรักออกมา
“ลุงขอโทษนะ ที่ทำแรงไปหน่อย” พูดจบชายชราก็รีบจับร่างโบรกเกอร์สาวนอนหงายทันที มือสากหนาทั้งสองข้างบีบเคล้นเต้าอกอวบอย่างเมามันจนเป็นรอยแดง สองนิ้วบีบขยี้ยอดถันสีชมพูอ่อนก่อนจะดึงเล่นไปมาขณะที่รู้สึกว่าคนใต้ร่างยอมเขาทุกอย่างแล้วตอนนี้ไม่ว่าเขาจะทำอะไร
ถึงแม้ตอนนี้เมญารินทร์จะมีสติกลับมาครบถ้วนแล้วก็ตาม แต่เธอก็ไม่อาจฝืนทนต่ออารมณ์ความรู้สึกต้องการนั้นได้ เมญารินทร์รู้สึกผิดและเสียใจกับการที่ตนเองต้องทอดกายให้คุณลุงจอมหื่นเชยชมและลูบไล้ไปทั่วร่างของเธออยู่แบบนี้ เมญารินทร์สับสนระหว่างความต้องการทางร่างกายและการสำนึกผิด เธอไม่รู้ว่าควรจะเลือกสิ่งไหนดี
“คิดอะไรอยู่เหรอจ๊ะ..หนู” ลุงจำเนียรเห็นหญิงสาวนิ่ง ๆ ก็เลยถามขึ้นมา
“เปล่าหรอกค่ะ หนูแค่รู้สึกผิด”
“ไม่เอาน่า...เรื่องแค่นี้เอง” ลุงจำเนียรรีบปลอบหลานสะใภ้ทันที
“คุณลุงสัญญาได้มั้ยคะว่าจะไม่เอาเรื่องนี้ไปบอกใคร”
“ได้สิ!...ลุงสัญญาเลยรับรอง”
“ดึกแล้ว!! คุณลุงให้หนูกลับห้องเถอะค่ะ เดี๋ยวพี่ติณห์สร่างเมาแล้วเค้าไม่เห็นหนูจะยุ่งเอานะคะ” หญิงสาวรู้ว่าเธอคงไม่รอดจึงใช้ไม้ตายเพราะถ้าติณห์ภัทรตื่นมาแล้วไม่พบเธอ เขาก็ต้องออกตามหาอยู่ดี
“โถ่..คนสวยของลุง เจ้าติณห์มันดื่มไปเยอะขนาดนั้น มันไม่มีทางตื่นขึ้นมาง่าย ๆ หรอก ยกเว้นว่าแม่ของมันจะขืนใจเสียก่อนนะสิ”
“คุณลุงหมายความว่าไงคะ หนูไม่เข้าใจ” หญิงสาวลุกขึ้นมานั่งแล้วเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ คิ้วเรียวงามขมวดมุ่นเป็นปม
“ความลับนี้สำคัญมาก หนูพร้อมจะแลกเรือนร่างของหนูกับสิ่งที่ลุงจะเล่าให้ฟังได้มั้ยละ”
“หนูยอมแลกค่ะ หนูอยากรู้จริง ๆ”