สองวันถัดมา…
มิรากลับไปเรียนตามปกติ เธอยังคงเสียใจอยู่แต่ไม่ได้แสดงอาการอะไรออกมา หลังจากที่คชามาหาเธอที่คอนโดวันนั้นเขาก็หายไปทันทีไม่กลับมาอีกเลย และเธอก็ไม่ได้ตามไม่ได้วุ่นวายอะไร
“ขนมกับพะพิมไปไหน?” มิราเอ่ยถามริตา ที่วันนี้มาเรียนกันอยู่สองคน และไม่เห็นเพื่อนอีกสองคนมาเรียนเหมือนอย่างเคยโทรไปก็ไม่รับสักคนเดียว
“ไม่รู้สิ ฉันโทรหาพะพิมแล้ว ไม่รับสายเหมือนกัน” ริตาตอบ เพราะปกติจะมาพร้อมกันแต่เพราะพะพิมหายไปไหนไม่รู้เลยต้องมาคนเดียว
“ขนมก็เหมือนกัน โทรไปก็ไม่รับ”
“ล่าสุดขนมอยู่บ้านแม่ไม่ใช่หรอ?” ริตาถาม
“อืม ไม่รู้ว่าแม่เป็นไงบ้าง โทรไปก็ไม่ยอมรับเลยอะ”
“เดี๋ยวก็คงกลับมามั้ง ไปเรียนกันเถอะ ได้เวลาเรียนแล้ว”
“โอเคๆ”
ทั้งสองเดินไปเรียนพร้อมกัน เพราะเพื่อนอีกสองคนหายไปไหนไม่รู้
“สวัสดีค่ะนักศึกษา”
“….” มิราและริตาหันมองหน้ากันแล้วทำหน้างง เมื่อมีอาจารย์อีกคนเข้ามาสอนแทน แล้วอาจารย
