เวลาต่อมา
"อะน้ำ"
"...." มิราเงยหน้าขึ้นมอง ก่อนจะปัดมือของขนมออกไปทำให้แก้วน้ำที่ขนมกำลังถืออยู่หล่นลงพื้น จากนั้นก็ลุกยืนขึ้นเตรียมที่จะเดินหนี
"เธอจะไม่คุยกับฉันเลยจริงๆ หรอ?" ขนมรีบพูดขัดขึ้นทำให้มิราที่กำลังจะเดินออกไปถึงกับต้องหยุดชะงัก แต่เธอไม่ได้หันกลับมามองคนด้านหลังเพราะไม่อยากเห็นหน้า
"ฉันบอกว่าเกลียดก็คือเกลียด จะให้ฉันทำใจไปคุยกับเธออีกฉันคงทำไม่ได้"
"ฉันแค่อยากให้เธอฟังฉันอธิบายบ้าง"
"แน่ใจเหรอว่ามันเป็นคำอธิบายไม่ใช่คำแก้ตัว?"
"ฉัน..."
"ไม่ต้องมาอธิบายอะไรกับฉันทั้งนั้น ฉันไม่ได้อยากฟังอะไรจากปากเธอ นี่เธอไม่รู้ตัวเลยหรอว่ายิ่งเธอพูดเธอก็ยิ่งน่าสมเพช"
"...."
"ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน ไม่ต้องพยายามจะอธิบายอะไรอีก เพราะฉันไม่ได้อยากฟังคำแก้ตัวจากปากเธอ!"
พูดจบมิราก็เดินหนีออกไปทันที ก่อนที่เธอจะเดินไปรวมกลุ่มอยู่กับเพื่อนๆ ที่กำลังทำกิจกรรมกันอยู่
ตอนนี้เ
