01:55น.
มิราเอนตัวซบหัวไหล่กับสายลมด้วยอาการเมาที่แทบจะไม่รู้เรื่องอะไรเลยส่วนเพื่อนอีกสองคนของเธอก็ฟุบหลับคาโต๊ะไปแล้ว ปกติถ้ามาด้วยกันจะต้องมีคนใดคนหนึ่งที่ดื่มไม่เมามาก เพื่อจะพาอีกสองคนกลับที่พัก แต่ตอนนี้ทั้งสามอยู่ในอาการมึนเมาหมดเลย และก็คงไม่มีใครพากันกลับไปส่งที่บ้านได้ นอกซะจากจะต้องมีคนไปส่ง
"พี่มิราครับ"
"อืม..."
"ให้ผมพาไปส่งคอนโดไหม พี่เมามากแล้วนะคงกลับเองไม่ได้"
"...." หญิงสาวขยับตัวออกมาจากหัวไหล่คนข้างๆ กวาดตามองรอบๆ ด้วยสายตาที่พร่ามัว และก็ได้เห็นเพื่อนทั้งสองคนนอนหลับฟุบอยู่กับโต๊ะตรงหน้า
"เพื่อนพี่เดี๋ยวผมขับรถแวะไปส่งด้วย"
"อืม...ฉันยังพอกลับได้ นายไปส่งเพื่อนฉันเถอะ"
"พี่จะกลับยังไงครับ เมาแบบนี้ขึ้นรถแท็กซี่มันอันตรายนะครับ ถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้นมาพี่จะทำยังไง?"
"ฉันไม่เป็นอะไรจริงๆ" มิรายังยืนยันคำเดิมของเธอ ว่าไม่ได้เป็นอะไรมาก สภาพในตอนนี้เมาก็จริ
