ตกเย็นวันเดียวกัน
"บ้านหลังนี้ไม่มีแม่บ้านหรือไง" มิราถามขึ้น ขณะที่กำลังนั่งมองคชาเตรียมอาหารเย็นอยู่ บ้านหลังใหญ่แบบนี้น่าจะมีคนสวนมีแม่บ้านหรือมีการ์ดคอยดูแลเหมือนที่บ้านของเธอ
"มี แต่ฉันให้กลับบ้านกันไปหมดละ" คชาตอบ
"แล้วนี่จะพาฉันกลับเมื่อไหร่?"
"ก็ต่อเมื่อฉันพอใจแล้ว"
"คิดว่าพาฉันมาอยู่แบบนี้แล้วพยายามทำดีกับฉันมันจะลบล้างสิ่งที่คุณเคยทำกับฉันได้หรือไง?"
"ก็ไม่ได้คิด แค่อยากอยู่ใกล้ๆ แค่กลัวว่าจะไม่ได้เจอกันอีก"
"...." มิราขมวดคิ้วเมื่อสิ่งที่คชาพูดมันคลุมเครือ ทำไมต้องกลัวว่าจะไม่ได้เจอกันด้วยเพราะปกติเขาก็จะมาหาเธอทุกวันอยู่แล้ว เขาเป็นคนดิ้นรนเข้ามาหาเธอเอง ทำไมต้องกลัวว่าจะไม่ได้เจอกันด้วย
และอีกอย่างคนอย่างเขาก็ทำได้ทุกอย่างอยู่แล้ว เหมือนกับที่กำลังทำอยู่ในตอนนี้
"กินข้าวเย็นอิ่มแล้วขึ้นไปนอนดูซีรีย์ข้างบนกัน"
"คนอย่างคุณเนี่ยนะดูซีรีย์?" เธอถามเพราะไม่เชื่อห
