บ่วงเสน่หาวิวาห์ลวง

เป็นได้แค่คนน่ารำคาญสินะ...2

“พี่มินท์ เลิกทำหน้ายักษ์ได้แล้ว ขวัญอายคนอื่นเขา” อรินดาจับที่แก้มของชายหนุ่ม ก่อนที่เธอจะทำให้เขาฉีกยิ้มออกมา

“เล่นอะไรเป็นเด็กๆ ไปได้ขวัญ เข้าไปข้างในได้แล้ว” แม้จะขุ่นเคืองเพียงใด แต่เพียงแค่ได้เห็นรอยยิ้มออดอ้อนของหญิงสาวก็ทำให้ชายหนุ่มแอบหลุดยิ้มออกมาทันที

“นั่นไง ให้ยิ้มก็ยิ้มได้นี่นา ตามมาค่ะ” อรินดารีบคว้ามือของชายหนุ่มแล้วจูงมือเขาเข้าไปข้างในเวดดิ้งสตูดิโอทันที

เขมินท์ยอมเดินตามแรงจูงของหญิงสาว ไม่ว่าจะไม่เต็มใจเพียงใด ชายหนุ่มก็ไม่ต้องการให้คนอื่นมองน้องสาวข้างบ้านคนนี้ในแง่มุมที่ไม่ดี

“สวัสดีค่ะคุณมินท์ คุณขวัญ” เจ้าของร้านเวดดิ้งเมาต้อนรับลูกค้าวีไอพีเช่นทั้งคู่ทันที

“สวัสดีครับ /สวัสดีค่ะพี่จีน่า” ทั้งสองทักทายหญิงสาวเกือบจะพร้อมๆ กัน

“พี่เตรียมชุดไว้ให้หมดแล้ว เดี๋ยวเข้าไปลองชุดกันค่ะ”

จีน่าเดินนำทั้งคู่เข้าไปที่ห้องลองชุด ก่อนที่ทั้งว่าที่เจ้าบ่าวและว่าที่เจ้าสาวจะสวยหล่อออกมาในชุดแต่งงาน โดยวันงานจริงจะมีทั้งหมดห้าชุด เขมินท์ได้แต่ส่ายหน้ากับความเวอร์ของผู้เป็นยาย เพราะผู้ที่จัดการเรืองติดต่อเวดดิ้งเพลนเนอร์นั่นก็คือเลขาของคุณดวงใจนั่นเอง แต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากทำตามที่ยายของเขาต้องการ เพราะถ้าให้เลือกระหว่างความรักและความกตัญญู ชายหนุ่มยอมที่จะเลือกความกตัญญูกับยายผู้ที่เลี้ยงเขามาตั้งแต่บิดามารดาเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ เมื่อยี่สิบปีก่อน

หลังจากที่ลองชุดเรียบร้อยแล้ว ชายหนุ่มก็พาหญิงสาวมาส่งที่บ้าน อรินดารู้สึกใจพองโตเมื่อเธอได้ลองสวมชุดเจ้าสาวเคียงข้างว่าที่เจ้าบ่าวของเธอ แม้ว่าเขาจะไม่รู้สึกอะไรกับเธอก็ตาม ตอนนี้แค่ได้เคียงข้างเขมินท์ หญิงสาวก็ดีใจแล้ว

วันแต่งงาน...

หลังจากผ่านพิธีการในช่วงกลางวันแล้วนั้น ก็ถึงงานเลี้ยงฉลองในช่วงเวลากลางคืน ซึ่งเจ้าบ่าวดื่มไวน์ราวกับอาบก็ไม่ปาน อรินดามองไปที่ชายหนุ่มด้วยความหวั่นใจ นี่ถ้าเขาเมาแบบนี้แล้วถ้าถึงพิธีส่งตัวแล้วเธอจะทำอย่างไร ตอนไม่เมาก็ว่าน่ากลัวแล้ว นี่เมาหนักขนาดนี้เธอจะเอาตัวรอดไปจากคืนนี้ได้อย่างไร

“ได้ฤกษ์ส่งตัวแล้วเหรอคับ” เขมินท์กล่าวด้วยเสียงยานคาง ท่ามกลางผู้ใหญ่หลายคนที่มาร่วมพิธีส่งตัวบ่าวสาวในวันนี้

“ทำไมต้องดื่มขนาดนี้เจ้ามินท์ ยายขายหน้าเขาไปหมดแล้ว” คุณดวงใจหยิกเข้าไปที่ต้นแขนของหลายชายด้วยความหมั่นไส้

“ก็ผมมีความสุขนี่นาคุณยาย” แม้จะเมาแต่ชายหนุ่มก็ยังประชดผู้เป็นยาย

“เออดี มีความสุขก็ดี มาเริ่มพิธีส่งตัวเข้าหอกันเถอะ” คุณดวงใจทนไม่ไหวไม่อยากจะขายหน้าไปมากกว่านี้แล้ว ท่านต้องรีบจบพิธีให้เร็วที่สุด ก่อนที่เขมินท์จะพยศเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์

ผู้ใหญ่ที่มาร่วมในพิธีส่งตัวบ่าวสาวต่างอวยพรทั้งคู่ ก่อนที่ทั้งหมดจะถูกพาออกไปจากห้อง เพราะคุณดวงใจกลัวว่าเขาจะพูดอะไรที่ไม่เข้าท่า ในขณะที่อรินดาได้แต่มองหน้าชายหนุ่มด้วยความเครียด เมาขนาดนี้แล้วเธอจะทำยังไงกับเขาดี ต่อให้สนิทสนมกับชายหนุ่มแค่ไหน เธอก็ไม่เคยใกล้ชิดเขาขนาดนี้มาก่อน เมื่อมองไปที่เจ้าบ่าวหญิงสาวได้แต่ถอนหายใจด้วยความเหนื่อยใจ