เราแต่งงานกันแล้วนะ...1 nc+++
468 คำ
“คิดว่าพี่จะปล่อยให้ขวัญทำแบบนั้นเหรอ ในเมื่ออยากแต่งงานกับพี่ ขวัญก็ต้องยอมรับผลขอการกระทำของตัวเอง” เขมินท์กล่าวพร้อมทั้งจัดการถอดชุดเจ้าสาวของหญิงสาวออก ด้วยเรี่ยวแรงที่มีมากกว่าทำให้ชายหนุ่มปลดเปลื้องชุดเจ้าสาวออกได้ในที่สุด
อรินดาหน้าเสียด้วยความหวาดกลัว เธอคิดมาตลอดว่าเขมินท์ไม่อยากแต่งงานกับเธอ เขาก็คงไม่ต้องการตัวเธอ แต่สิ่งที่เขากำลังทำอยู่นี่ก็คงต้องการลงโทษเธอ ที่บังคับเขาให้แต่งงานกับเธอ
“พี่มินท์ทำไมพี่มินท์พูดไม่รู้เรื่องแบบนี้” หญิงสาวตะคอกชายหนุ่ม พร้อมทั้งพยายามวิ่งหนีเขา
เขมินท์ไม่รีบ เขาจัดการกับชุดเจ้าบ่าวของเขา จนกระทั่งตอนนี้เหลือเพียงชั้นในชายราคาแพงเท่านั้น ในขณะที่หญิงสาวกำลังจะวิ่งเข้าไปหลบเขาในห้องน้ำ แต่ก่อนที่เธอจะเข้าไปในห้องน้ำได้สำเร็จ ชายหนุ่มก็คว้าตัวหญิงสาวที่มีเพียงชั้นในลูกไม้และแพนตี้จิ้วตัวน้อยได้สำเร็จ
“คิดว่าจะหนีพี่พ้นเหรอ ยอมซะดีๆ พี่จะได้ไม่เหนื่อยมาก”
เขมินท์เริ่มลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างของหญิงสาว ตอนนี้อรินดายังพยายามดิ้นอยู่ แต่เธอก็กำลังรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั่วทั้งกายจากสัมผัสของชายหนุ่ม เธอไม่ต้องการให้มันเป็นเช่นนี้ เพราะถ้าขืนปล่อยให้เขายังคงโลมเลียเธออยู่เช่นนี้ อีกไม่นานหญิงสาวคงต้องแพ้ใจตนเองอย่างแน่นอน
“ถ้าพี่มินท์ทำอะไรขวัญ ขวัญจะเกลียดพี่มินท์ไปตลอดชีวิตเลย” อรินดายังคงไม่ยอมแพ้ เธอต้องงัดทุกวิถีทางเพื่อจะหยุดเขาให้ได้
“ไร้สาระน่าขวัญ เราแต่งงานกันแล้ว อย่าทำตัวเป็นเด็กสิ”
เขมินท์ไม่ปล่อยให้หญิงสาวได้พูดอะไรอีกแล้ว ชายหนุ่มจัดการปิดเรียวปากบางไว้ด้วยเรียวปากหยักของเขา ก่อนที่จะอุ้มร่างบางที่ยังดิ้นขลุกขลักกลับมาที่เตียงนอนขนาดคิงส์ไซส์ที่โรยไปด้วยกลีบกุหลาบ ชายหนุ่มวางร่างบางลงอย่างรวดเร็ว ก่อนที่ร่างสูงจะทาบทับลงไปที่ร่างของหญิงสาว
ริมฝีปากหยักไม่ปล่อยให้หญิงสาวได้เอ่ยสิ่งใดออกมา เขาจัดการบดบี้เรียวปากหยักลงไปที่เรียวปากบางอีกครั้ง ก่อนที่มือหนาของเขาจะควานไปปลดตะขอบราเซียตัวสวยออกไป เนินอกตูมเต่งชูชันออกมาอวดสายตาของชายหนุ่ม เขาจึงฟ้อนเฟ้นมันด้วยความปรารถนาที่กำลังอัดแน่นอยู่เต็มส่วนล่างของเขา
- ผู้เขียน
