ฉันกึ่งวิ่งกึ่งเดินลงมาจากยอดน้ำตกให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้ 'แล้วทำไมฉันต้องกลัวมันด้วยล่ะ ไม่ได้สิ ฉันเป็นลูกสาวมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่ที่ทุกคนต่างเคารพยำเกรงแท้ๆ แม้จะไม่มีคุณพ่อแล้ว ทุกคนที่รู้จักกับคุณพ่อเมื่อพวกเขาเห็นฉันก็ยังให้ความเคารพไม่เปลี่ยนแปลง ฉันจะกลัวคนอย่างมันไม่ได้ ต้องทำให้มันรู้ว่าฉันเป็นใคร แล้วใครกันแน่ที่ควรคู่กับตำแหน่งมาเฟียตัวจริง' ฉันพลางคิดในใจจนเดินลงมาถึงชั้นล่างของน้ำตก ยังพบสองสาวและหนึ่งหนุ่มกำลังเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนาน ฉันจึงเดินลงน้ำไปหาวิตเตอร์ก่อนจะจับมือเขาพาเดินขึ้นจากลำธาร
"วิตเตอร์ไปกับเรา...!"
"ไปไหนเหรอครับนายหญิง กำลังเล่นน้ำสนุกเลยครับ"
"ไปก่อนเถอะค่ะ เดี๋ยวมาเล่นต่อก็ได้นะคะคนดี"
"ครับๆ" อีกฝ่ายทำท่างงงันยกมือขึ้นเกาหัว ก่อนถูกฉันจูงมือเข้าห้องพักไป
"มีอะไรครับนายหญิงหรือว่านายหญิงต้องการผม?" อีกฝ่ายกล่าวพร้อมส่งรอยยิ้มหวานๆ ให้ฉัน มีหรือที่
