เป็นเวลาเกือบ 2 อาทิตย์กว่าแล้ว ที่นายหญิงของผมไปปฏิบัติภารกิจสำคัญที่บ้านของศัตรูตัวฉกาจ ที่มีความร้ายกาจ โหดเหี้ยม ป่าเถื่อน ไม่รู้ว่าเธอจะเป็นอย่างไรบ้าง ผมนั่งตรวจเอกสารที่โต๊ะทำงานประจำตำแหน่งเลขาส่วนตัว แล้วหันไปมองที่โต๊ะทำงานของนายหญิง ที่มีแต่ความว่างเปล่าโดยไม่มีเจ้าของ ผมรู้สึกหดหู่ใจ ทำไมนะ ทำไมเธอถึงไม่ติดต่อกลับมาเลย ผมนึกถึงคำพูดที่เธอพร่ำบอก ว่าเธอจะรีบปฏิบัติภารกิจให้เสร็จสิ้นโดยเร็วแล้วจะรีบกลับมาหาผม ผมรอทุกวันทุกคืน แต่ก็ไร้วี่แววของนายหญิง เธอจะรู้บ้างไหมว่าหัวใจของผม ตอนนี้มันรู้สึกยังไง มันเหงา เปล่าเปลี่ยว หากจะพูดสั้นๆ ให้ได้ใจความก็คือ ผมคิดถึงนายหญิงเหลือเกิน เมื่อไหร่นายหญิงจะกลับมาหาผมสักที เมื่อไหร่ภารกิจจะเสร็จสิ้น เมื่อไหร่เขาจะจัดการกับคนใจร้ายได้เสียทีจะได้กลับหาผม สองสามวันมานี้ผมรู้สึกกระวนกระวายด้วยความเป็นห่วงป่นความคิดถึง ใจหนึ่งก็กลัวว่านายหญิงไปปฏิบ
