ผู้ชายที่เรียกชื่อออกเสียง คือเพื่อนเก่าสมัยเรียนของโนราห์ สายตาของเขาอบอุ่นแถมยังมีรอยยิ้มที่ละมุน
"ไม่เจอโนราห์ตั้งนานยังน่ารักเหมือนเดิมเลยนะ" โซน ชายหนุ่มสูง ร้อยแปดสิบเป็นตัวเต็งของนักกีฬาทีมว่ายน้ำ
"เหมือนกันเลย ไม่เจอตั้งนานสูงขึ้นนะ"
"ปกติโนราห์ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร ทำไมวันนี้มากับเพื่อนของเพื่อนเราได้ล่ะ"
"ก็แค่ออกมาเปิดหูเปิดตาน่ะ"
ทั้งสองคนนั่งอยู่ข้างกันขณะที่วงล้อมสนทนาเริ่มครึกครื้น ขมิ้นรู้จักเพื่อนของเพื่อนโซน และ โชคดีที่โนราห์เองก็รู้จักโซนจึงทำให้ไม่เขินเก้อเท่าไหร่
จุดชมวิว
"อยู่ที่นี่มาได้ตั้งนานไม่ยักกะรู้ว่ามีจุดชมวิวสวยขนาดนี้" โนราห์เดินขึ้นบันได "มองเห็นทั้งเมืองด้วย"
"เราวิ่งออกกำลังกายบ่อยผ่านตรงนี้ก็แวะชมวิว ว่าแต่โนราห์สบายดีใช่ไหม พ่อกับแม่ยังดุอยู่หรือเปล่า"
"เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง เหอะ"
"ถ้าวันหลังโนราห์อยากไปกินของอร่อยหรืออยากให้พาไปไหนบอกได้น
