ช่วงบ่าย
"อุ๊ยยย มายืนรอใครเหรอคะ" ปิงปิงถือหนังสือจะเข้าเรียนแต่เจอโนราห์ยืนขวางทางบันได "หรือเดี๋ยวนี้ขาดแคลนทุนทรัพย์ต้องมาขายหอยให้พวกนักศึกษาชาย พี่มันชอบคันอยู่แล้วนี่"
"ซากหนูตายในจานอาหาร..เป็นฝีมือของเธอใช่ไหม"
"มีหลักฐานอะไรมาปรักปรำหนูคะ"
"ไม่ยอมรับก็ไม่เป็นไร แค่พวกกระจอกที่แทงข้างหลังไม่กล้ายอมรับตรงๆ ว่าเป็นคนกระทำ หน้าด้านดี"
"เออออ! กูทำเอง แต่เพื่อนของพี่ดันโง่อยากกินเข้าไปทำไมล่ะ เป็นยังไงล่ะอร่อยไหมรสชาติ"
ใบหน้าสวยแต่เหมือนแอปเปิลอาบยาพิษทั้งเลวร้ายต่ำทราม โนราห์ถอนหายใจเดินตรงเข้าไปหา ขณะเดียวกันปิงปิงก็ยืนกอดอกพร้อมหนังสือเชิดหน้าชูคอราวกับเป็นผู้ชนะ
โนราห์แสยะยิ้มพูดเสียงเรียบ "ไม่รู้สิว่าอร่อยไหม..แต่อันนี้เจ็บแน่นอนรับประกันได้"
ตุบ
กรี๊ดดดดด อัก!!
ฝ่าเท้าด้านขวาถีบเข้ากลางอกจนปิงปิงกลิ้งลงบันไดหนึ่งชั้น ท่าทางบาดเจ็บสาหัส พร้อมกับเสียงกรีดร้องทรมาน
แต่ย
