กริ๊งงง
เสียงกดกริ่งประตูทำให้ทุกอย่างชะงัก เชนรีบหยิบเสื้อคลุมก่อนจะไปเปิด ปรากฏว่าเป็นบอยที่แทรกตัวเข้ามาโดยไม่ได้รับอนุญาต
"มึงมาได้ยังไงเนี่ย" เชนเอ่ยถาม "แล้วมึงมาทำไมดึกดื่นเวลานี้"
"กูก็แค่เหงาอยากดื่มเบียร์ แล้วทำไมโนราห์นอนอยู่ในห้องของมึงได้.."
"โนราห์เมากูก็เลยรับกลับมา"
"มึงคงไม่ได้คิดจะทำอะไรกับเด็กที่ไร้สติหรอกใช่ไหม มึงไม่ได้มีนิสัยแบบนั้น"
บอยจ้องมองหน้าทำให้เชนรู้สึกก่อนที่จิตสำนึกจะสะท้อนกลับมา
เชนพูดไม่ออกไม่รู้จะบอกเล่ายังไง เมื่อเขาเผลอไผลอยากทำในสิ่งที่ไม่ดี
"กูจะพาโนราห์กลับไปส่งที่ห้อง" บอยอุ้มยกตัวเล็กในท่าเจ้าสาวแต่เชนยืนขวาง
"ห้องไหน? ให้นอนห้องกูก็ได้นี่"
"โนราห์ไม่ใช่สิ่งของที่ใครจะเอาไปไหนมาไหนได้ตามอำเภอใจ ที่สำคัญกูไม่ได้ชอบโนราห์แบบนั้นมึงก็รู้อยู่แก่ใจ ฉะนั้นหลีกทางไป"
"มึงคงไม่พาไปให้ไอ้เบสใช่ไหม"
"กูอยู่ข้างมึงมาตลอดทำไมถึงต้องสงสัย"
เพราะท่
