Ep 30 อ่อย
"จะไปไหนฟ้ายังมืดอยู่เลย"
"ต้องไปช่วยย่าทำกับข้าวไปวัดค่ะ"
"อือ"
"พี่นอนต่อนะเดี๋ยวหนูขึ้นมาปลุก"
"ครับ"
ผมนอนมองตัวเล็กค่อย ๆ ก้าวเท้าเบา ๆ ออกจากห้องไป ส่วนผมเองก็เลือกที่จะนอนต่อเพราะยังตึงแผลอยู่เลยไม่อยากลงไปให้ตัวเล็กบ่น เดี๋ยวนี้เธอไม่เถียงผมแต่บ่นแทนบอกว่าผมดื้อห้ามอะไรไม่เคยเชื่อ แล้วปกติผมเคยเชื่อใครที่ไหนทั้งไร่คนที่อยู่เหนือผมมีแค่พ่อกับแม่เท่านั้น แต่เหมือนว่าตอนนี้ผมจะมีแม่เพิ่มมาอีกคน พอตัวเล็กเตรียมของเสร็จเธอก็ย่องมาปลุกผมแล้วก็กลับห้องตัวเองไปอาบน้ำแต่งตัว ผมเลือกจะให้รถบ้านตินมารับเพราะถ้านั่งรถกระบะของคุณปู่ไปทุกคนจะอึดอัดโดยใช่เหตุ ปกติผมไม่ค่อยเข้าวัดทำบุญมีแต่ทำทานบริจาคของเสียมากกว่า คนที่นี่ดูจะชอบเข้าวัดกันคนเยอะเต็มศาลากันเลยทีเดียว
"สวัสดีครับปู่ สวัสดีครับย่า ไงหลันไม่ได้เจอกันนานเลย"
"สวัสดีค่ะพี่กร สบายดีไหมคะ"
"ดีจ้ะว่าแต่เรียนจบรึยังเรา"
