หญิงสาวไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้อีก ราวกับเสียงทั้งหมดถูกดูดกลืนไปด้วยความเจ็บปวด สิรินดารู้สึกเจ็บเหมือนมีใครเอาก้อนหินหนักๆ มาทุบที่หัวใจจนแหลก
เมื่อได้เห็นสีหน้าเจ็บปวดของสิรินดา อรอุมาก็เผยยิ้มร้ายออกมาอย่างพึงพอใจ ก่อนจะเผยเจตนารมณ์ที่แท้จริง“ที่ฉันทำแบบนี้ ฉันไม่ได้หวังดีหรอกนะ”
“แต่ฉัน...อยากเห็นเธอพ่ายแพ้ อยากเห็นเธอทุรนทุรายกับมันต่างหาก” อรอุมากรีดยิ้มราวปีศาจ และวางท่าทีราวกับผู้ชนะ “เป็นยังไงล่ะ ทะเบียนสมรสที่เธอแย่งฉันไป มันช่วยให้ดลรักเธอไหม”
สิรินดาจิกปลายเล็บเข้ากับฝ่ามือ หัวใจคล้ายถูกกัดกร่อนด้วยน้ำกรดก็ไม่ปาน หูดับจนไม่รับรู้อะไรที่อีกฝ่ายพูดมาอีกแล้ว
ทว่าไม่นานนัก สิรินดาก็พยายามเรียกสติกลับมา ด้วยรู้ว่าตนเองไม่ควรตีโพยตีพายไปก่อนหากยังไม่ได้ยืนยันให้แน่ชัด สิรินดากำมือแน่นเพื่อไล่ความอ่อนแอออกไป
ที่สำคัญ...เธอเองก็รู้นิสัยของผู้หญิงคนนี้
อรอุมายอมทำได้ทุกอย่า
