ตอนพิเศษ 1
“คิ้วนี่ได้มึงมาปะ” พาริยะร้องถามขณะมองเด็กทารกคนหนึ่งผ่านกระจกบานใหญ่ ก่อนจะหันไปมองคนข้างกันที่กำลังจ้องเด็กน้อยด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรักและความภูมิใจ คิ้วของเด็กน้อยนั้นเข้มเหมือนกับคนเป็นพ่อไม่มีผิด
“ก็ลูกกู” ดลวัฒน์ตอบอย่างภาคภูมิใจ มองเด็กชายหน้าตาจิ้มลิ้มที่เพิ่งจะคลอดเมื่อคืนที่ผ่านมา เด็กชายวชิรวิชญ์ ซึ่งแปลว่า “ผู้มีความรู้”
พาริยะหันกลับไปมองหลานชายคนแรกของกลุ่มด้วยแววตาเอ็นดู ตอนที่รู้ว่าน้องสาวตั้งท้องแล้ว เขาเองก็ตื่นเต้นไปด้วย ยิ่งได้มาเห็นตอนนี้ก็ยิ่งอยากมีเป็นของตัวเองบ้าง
“แล้วน้องไจ๋เป็นไงบ้าง”
“หลับไปได้สักพักแล้ว” ดลวัฒน์ตอบ เพราะเธอหลับไปแล้วเขาถึงปลีกตัวออกมาดูลูกชายได้ แถมยังหยิบโทรศัพท์มือถือมาบันทึกภาพไปฝากภรรยาอีกด้วย ลูกเขาคลอดออกมาด้วยน้ำหนักสามพันสองร้อยกรัม เรียกว่าจ้ำม่ำพอสมควร
“เห็นหน้าลูก น้องไจ๋คงยิ้มแก้มปริเลยสิ” เขารู้ว่าน้อ
