บทที่ 10 เกินกว่าจะรับไหว4

842 คำ

คำตอบนั้นทำให้ไตรฉัตรส่งค้อนให้ พร้อมยกนิ้วกลางใส่ทันที เสียงย่ำเท้าที่เข้ามาใกล้ ทำให้คนบนเตียงขยับตัวตื่น เธอเอื้อมมือไปกดเปิดสวิตช์ไฟที่อยู่หัวเตียง พอห้องสว่างขึ้นก็เจอสามีที่กำลังถอดกระดุมเสื้อเชิ้ตอยู่ จึงเหลือบสายตาไปมองนาฬิกาบนฝาผนังซึ่งบอกเวลาตีสามครึ่งแล้ว “วันนี้กลับดึกจังเลยนะคะ” สิรินดาเอ่ยทัก แล้วขยับตัวหมายจะลงจากเตียง แต่เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นห้ามไว้ “นอนต่อเถอะ เดี๋ยวพี่จัดการเอง”ดลวัฒน์พูดดักไว้ เพราะรู้ว่าภรรยากำลังจะลุกมาช่วย “ไม่เป็นไรค่ะ ไจ๋ช่วยได้” สิรินดาตอบกลับ แล้ววาดเท้าลงจากเตียง ตั้งใจเข้าไปช่วยทำหน้าที่ของภรรยาเหมือนทุกครั้ง แต่ขณะที่กำลังจะเอื้อมมือไปช่วยเขาปลดกระดุม สิรินดากลับชะงักไป แถมแววตาก็แปรเปลี่ยนไป วินาทีต่อมา หญิงสาวก็เงยหน้าสบตากับสามีที่ยืนอยู่ตรงหน้า ก่อนจะสูดลมหายใจลึกเพื่อยืนยันบางสิ่งในใจ ดลวัฒน์ก็มองสายตานั้น “มีอะไร” ดลวัฒน์ร้องถา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม