“แล้วอีกชิ้นละครับ” ทิวาเอ่ยเมื่อนับดาวไม่แตะชั้นในของเขาเลย “พี่โตกว่าเทวาตั้งเยอะ เทวาทำเองได้ พี่ก็ต้องทำเองได้เช่นกัน” ทิวายักไหล่ และทำเองตามที่เธอเอ่ย ควับ! นับดาวหันหลังให้เขาทันที เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเธอเขินอายขนาดนี้ ดีเหลือเกินที่เขาไม่เห็นท่าทางของเธอ นับดาวพยายามมองสูงและช่วยเขาให้ลงอ่างอย่างปลอดภัย “แช่ไปก่อนนะคะ ดาวจะไปดูแม่กับเทวาค่ะ” ทิวาขานรับทราบสั้นๆ “เขานอนแล้วเหรอ” “ยังค่ะ” นับดาวตอบแม่ “งอแงเหมือนเด็กเลยค่ะ จะเช็ดตัวให้ก็บอกว่าอยากอาบน้ำ พอจะให้อาบน้ำก็บอกว่าอยากแช่ตัว หนูก็เลยปล่อยไว้ในอ่างตามลำพังให้แช่จนหายอยากไปเลย” ประภายิ้มขบขัน ปกติลูกสาวไม่ใช่คนช่างจ้อ “เราแล้วก็นะ...รักเขาเป็นห่วงเขาก็ดูแลเขาตามใจเขาหน่อย นี้ดีเท่าไหร่แล้วที่เขาไม่เสียประสาทอาละวาดให้ต้องกลุ้มใจ ตอนแรกแม่ยังอดปรามาสเขาไว้ไม่ได้เลยว่าต้องโวยวายสร้างปัญหาให้ลูกของแม่หนักอกหนักใจ เ