“แค่คุณทิวา ที่บาดเจ็บ ดูคุณโล่งใจมาก” นับดาวยิ้มเล็กน้อย
“ก็ฝ่ายนั้นเป็นแค่แม่ลูก คนหนึ่งเป็นผู้หญิง อีกคนเป็นแค่เด็ก ถ้าต้องให้บาดเจ็บ คนที่อดทนดีที่สุดก็เป็นสามีของดาวเท่านั้นแหละค่ะ” ตุลย์ขานรับในคอสั้นๆ อย่างเห็นดด้วย
“คุณเปรียบเสมือนน้ำ ส่วนเขาเปรียบเสมือนไฟ”
“คุณทิวาเป็นคนเก่งและฉลาดมาก และในขณะเดียวกันเขาก็เป็นคนใจร้อน เรื่องงานฉันไม่เป็นกังวลหรือเป็นห่วงเขาหรอกค่ะ แต่เรื่องความรู้สึกที่เขามีต่อคนรอบข้างเท่านั้นแหละค่ะ ที่ฉันต้องระมัดระวัง ซึ่งสาเหตุฉันรู้ดีค่ะ”
และต่อมาทั้งสองก็มาถึงโรงพยาบาล ตุลย์จอดให้นับดาวลงที่ประตูทางเข้าไม่ต้องไปที่ลานจอดรถกับเขา นับดาวจึงเดินเข้าไปตามลำพัง และเจอกับกฤษที่มาถึงก่อนเธอ
“คุณดาว” กฤษเอ่ยเรียกทักทาย
“เป็นอย่างไรบ้างค่ะ”
“เลือดคั่งครับ ตอนนี้เข้าห้องผ่าตัดไปแล้วครับ”
“อันตรายมากมั้ยคะ”
“ต้องรอหลังออกจากห้องผ่าตัดครับ” นับดาวขานรับสั้นๆ
