นับดาวฝืนยิ้มสูดลมหายใจเข้าเรียกกำลังใจและเดินไปยังเตียงกว้าง และค่อยๆปลุกเขา
ทิวานั่งจมอยู่ที่บาร์เครื่องดื่ม เป็นอีกครั้งที่เขาเกิดความคลั่ง น้ำตาซึม กรอกเครื่องดื่มมึนเมาลงสู่หลอดอาหารไม่มีทีท่าว่าจะพอและหวลคิดได้ว่าพรุ่งนี้เขาต้องไปทำงาน
แต่เลือดเจ้าสัวมันเข้มข้นเกินกว่าที่ใครจะคาด ทิวาที่ฟุบหลับคาบาร์ตรงนั้น ก็ตื่นขึ้นมาด้วยตัวเอง เขาเดินขึ้นชั้นสองมุ่งตรงไปยังห้องนอนของตัวเอง เข้าห้องน้ำ ครึ่งชั่วโมงต่อมาเขาก็ออกมาจากห้องนอนในเครื่องแต่งตัวใหม่
ร่างสูงย่างก้าวลงมาข้างล่างและเข้าห้องอาหาร เขากินมื้อเช้าเพียงลำพัง และเมื่อกินเสร็จก็เดินตรงไปยังโรงรถ เขาลืมรถของตัวเองไว้ที่โรงแรมนัดพบ แต่รถของพ่อเขายังอยู่ ทิวากลับเดินเข้าไปในบ้านฉวยกุญแจรถเดินกลับไปยังโรงรถอีกครั้ง
รถของพ่อไม่มีอะไรเสื่อมด้อยเลยเพราะมันได้รับการดูแลอย่างดีอย่างถูกต้องตลอดเวลา และเขาก็ได้กลิ่นไอบ้างอย่างทำให้เขาน้ำ
