ณ สนามบินนานาชาติสุวรรณภูมิ นับดาวก็ได้เจอกับกิ่งแก้วที่มารอส่ง กิ่งแก้วก็คือกิ่งแก้วกับนับดาวและทิวาเธอก็เป็นปกติ แต่เมื่อหันไปที่กฤษเธอกลับยักคิ้วเป็นการสื่อความว่า...นายเสร็จฉันแน่
กิ่งแก้วเมื่อได้ทราบความอย่างเข้าใจ นับดาวไม่มีความจำเป็นต้องหยั่งเชิงการตัดสินใจของเพื่อนรักเลย เพราะต่างก็รู้คำตอบอยู่แล้ว แม้ในอนาคตข้างหน้าถ้าบริษัทในกลุ่มผู้ให้ทุนทราบเรื่องและไม่พอใจจะไล่กิ่งแก้วออก คนอย่างกิ่งแก้วก็ไม่ใส่ใจ ฐานะของกิ่งแก้วไม่ได้ร่ำรวยเท่ากับนับดาวในตอนนี้ แต่ความมั่นคงหน้าที่การงานของครอบครัวไม่ได้ทำให้กิ่งแก้วใส่ใจกับบริษัทต่างประเทศกลุ่มนี้มากนัก สำหรับเธอแล้วมันก็เป็นเพียงแค่ประสบการณ์ของชีวิตเท่านั้น
“คนอย่างคุณจะไปเข้าใจอะไร คงหมิ่นน้ำใจฉันอยู่ตลอดเวลาสินะ”
“ไม่รู้” กฤษตอบสั้นๆ ไร้หางเสียง น้ำเสียงก็เอ่ยอย่างไม่เต็มใจ ทั้งสองยืนเคียงข้างกันโบกมือให้กับผู้ที่พวกเธอมาส่งอีกครั้งก
