“หนูทำไม่เป็น…” เธอรวบรวมความกล้าพูดออกมาในที่สุด สายตาหลุบต่ำไม่กล้ามองสิ่งที่กำลังผงาดแข็งขึงอยู่ต่อหน้า ริมฝีปากเม้มหากันแน่น หัวใจพลอยเต้นแรงอย่างบ้าคลั่งตามไปด้วย
“หัดทำซะสิ”
เธอจ้องมองแก่นกายขนาดใหญ่ที่สะท้อนเข้ามาในนัยน์ตาพลางลอบกลืนน้ำลายลงคอ หลังจากมองอยู่เนิ่นนานก็ค่อยๆ ขยับเข้าไปนั่งขอบเตียงที่ใกล้กับสิ่งนั้นซึ่งกำลังแข็งขึง
“ใช้มือสัมผัสมันสิ” คิรันกำลังตะล่อมให้นาเนียร์ติดกับดักที่ตัวเองวางเอาไว้ เมื่อเห็นอีกคนเริ่มทำตามคำสั่งก็ขยับริมฝีปากพูดต่อ “ทีนี้ก็ใช้ปากของเธอทักทายมัน”
นาเนียร์ค่อยๆ โน้มใบหน้าลงไปหาแล้วแลบลิ้นลองแตะสัมผัสดู เธอไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน ครอบริมฝีปากลงอย่างช้าๆ และเสียงครางต่ำของคิรันก็ดังเข้ามาในหู
“อืมม อย่างนั้นแหละ” คิรันยืนเชิดใบหน้าขึ้นแล้วพร้อมกับปล่อยเสียงครางต่ำออกมา ดวงตาตาคมกริบลืมขึ้นเพื่อมองการกระทำของนาเนียร์
หญิงสาวแลบลิ้นเล็มเลียไปตามแ
