“วันนี้เมนูปลา อาหารบำรุงหลานแม่” คุณหญิงวันดีกล่าวด้วยรอยยิ้มอ่อน เธอกำชับแม่ครัวให้จัดอาหารที่มีประโยชน์ให้กับหลานที่อยู่ในท้อง จนแม่บ้านถึงกับเอ่ยปากแซวคุณหญิงวันดี เพราะเธอแสดงอาการเห่อหลานอย่างชัดเจน
“เห่อหลานสุดๆ เลยครับคุณแม่” ธีย์เทพแอบเหน็บมารดาเล็กน้อย
“ก็แน่ล่ะสิ แกปล่อยให้แม่รอนานนี่นา นี่ถ้าไม่บังคับก็คงไม่ได้หรอก พอมาแล้วแม่ก็ต้องเห่อเป็นธรรมดา” คุณหญิงวันดีค้อนขวับให้กับบุตรชาย
“โถ่..คุณแม่ครับ ผมยังไม่พร้อมนี่นา” บุตรชายโอดครวญเสียงอ่อย
“มัวแต่ไปทำมูลนิธิดูแลลูกคนอื่นล่ะสิไม่ว่า” คุณหญิงวันดียังไม่วายค่อนขอดบุตรชาย ทำให้คนตัวโตต้องเดินเข้าไปออซาะมารดา คุณหญิงวันดีจึงหลุดยิ้มออกมาด้วยความขบขัน
“โตจนเป็นพ่อคนแล้วแล้วยังมาทำตัวอย่างกับเด็กๆ” คุณหญิงวันดีได้แต่หันไปยิ้มให้กับศศินราด้วยความสุข นานแค่ไหนแล้วที่ท่านไม่ได้มีความสุขแบบนี้
“เราไปทานข้าวดีกว่าลูก ไม่ต้องไปสนใจไอ
