เธอก้าวลงไปในอ่างอาบน้ำ ร่างกายเปลือยเปล่าล่อนจ้อนที่เต็มไปด้วยคราบสกปรก เธอควรทำความสะอาดมันทุกซอกทุกมุม แม้แต่ในจุดซ่อนลึกซ่อนเร้น เธอต้องขัดสีฉวีวรรณจนถ้วนทั่ว เพื่อไม่ให้ไคลคราบของชายโฉดอย่างสมชัยติดเนื้อติดตัวเธออยู่
“ลืมทุกอย่างในคืนนี้ซะ เข้าใจไหมเพ็ญนภา”
หญิงสาวสั่งตัวเองพลางลูบไล้เรือนกายภายใต้น้ำสะอาดหอมกรุ่นอย่างมีความสุข ทว่า เสียงเคาะประตูที่ดังรัวขึ้นอย่างไร้มารยาทปลุกเธอจากความสุขนั้นเสีย เธอผละจากอ่างน้ำ คว้าผ้าขนหนูสีขาวผืนเล็กมาพันตัวไว้หลวมๆ แล้วเดินมาที่ประตูใหญ่
“ใครอีก” เธอมองดูคนเคาะประตูจากช่องตาแมว “วิษณุ!!!”
เขายืนโงนเงนไปมา ก่อนจะกำหมัดขึ้นแล้วทุบประตูเธอไม่หยุด หญิงสาวรีบเปิดประตูให้เขา ก่อนที่เขาจะพังประตูเข้ามา
“คุณมันแย่ที่สุดเลย” เขาด่าเธอทันทีที่เห็นหน้า ก่อนจะตกใจเพราะเธออยู่ในชุดที่ล่อแหลม ผ้าขนหนูผืนเล็กแทบไม่มีประโยชน์ เมื่อปกปิดร่างกายอวบอั๋นขอ
