“ยุ” เสียงหวานลากยาวเรียกชื่อแฟนหนุ่มจนเจ้าตัวที่นั่งอยู่บนโซฟาในขวับไปมองแฟนสาวอย่างหวาดระแวง
“ว่าไง” เสียงทุ้มขานรับฮันนี่พร้อมกับเอื้อมมือรับร่างบางที่ทิ้งตัวนั่งลงบนตักของเขาท่าทางออดอ้อนเหมือนกำลังต้องการอะไรบางอย่าง
“พรุ่งนี้วันหยุด ขอไปทะเลกับเพื่อนได้มั้ย” น้ำเสียงอ่อนหวานของฮันนี่เอ่ยขอแฟนหนุ่มที่กำลังมองหน้าเธออยู่ ดวงตากลมโตพับตาปริบ ๆ หวังให้วายุเห็นใจ
“ไปสิ!! จัดกระเป๋าให้ยุด้วยนะ” ไม่มีปัญหาหากเธออยากไปทะเล เพราะเขาสามารถพาเธอไปได้โดยที่เธอแค่บอกไม่ต้องออดอ้อนอะไรขนาดนี้
“แต่พรุ่งนี้ยุมีประชุมสโมสรไม่ใช่เหรอ ? ฉลามยังปล่อยอันดาไปกับฮันนี่เลย” พรุ่งนี้เขามีประชุมจริงและแน่นอนว่าเขาไม่เข้าประชุมก็ได้
“ยุโดดประชุมได้”
“ไม่ได้สิ แบบนี้ไม่ดีเลย ฮันนี่ไปแค่คืนเดียวเอง” ฮันนี่พยายามเอ่ยขอวายุอย่างใจเย็น เธอเข้าใจความเป็นห่วงของเขาเป็นอย่างดีและไม่ได้โกรธเลยสักนิดหากจะขอยากหน่
