“พี่ฟอซคะอื้อ…”
นีรญาร้องท้วงได้เพียงเท่านั้น ริมฝีปากอุ่นจัดก็ครอบครองริมฝีปากของเธอเสียแล้ว นีรญาขัดขืนดิ้นรนในคราวแรก แต่สุดท้ายคนสูงกว่าก็ใช้ความเชี่ยวชาญทำให้หญิงสาวคล้อยตามได้อย่างไม่ยากเย็น ทั้งคู่แลกเปลี่ยนลมหายใจกันอยู่พักใหญ่ ก่อนที่ร่างสูงจะยอมถอนจููบออกมาอย่างอ้อยอิ่ง
“เธอปฏิเสธพี่ไม่ได้หรอก นีรญา คาสซาโน่”
หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยทั้งคูู่ก็พากันมาที่ลานจอดรถ ทว่าพอจะพากันขึ้นรถ ฟอซโซกลับหากุญแจรถไม่เจอ
“รอพี่อยู่ตรงนี้ก่อนนะ พี่คงลืมกุญแจรถไว้ในร้าน”
“ได้ค่ะ”
นีรญาพยักหน้ารับ หญิงสาวมองตามแผ่นหลังกว้างไปจนลับสายตา ก่อนจะล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าสะพายใบโปรด หยิบโทรศัพท์มือถือที่กำลังส่งเสียงเรียกเข้าขึ้นมาแล้วกดรับสาย
“ฉันกำลังจะโทรหาแกอยู่พอดีเลย อย่าลืมพาคุณอัลแบร์โต้ไปงานแต่งฉันด้วยนะ พี่ฟอซจะได้เลิกหึงฉันกับแกซะที”
“นี่เห็นแก่แกหรอกนะ ฉันถึงจะพาอัลแบร์โต้ไปร่วมง
