“พี่ฟอซ”
นีรญาโผเข้ากอดเขาหลังจากที่ตัวเองเป็นอิสระ ชายหนุ่มเองก็กอดร่างเล็กเอาไว้แน่นเช่นกัน ก่อนจะกดจูบหนักๆ ลงบนศีรษะของหญิงสาวอย่างปลอบประโลม
“ไม่เป็นไรแล้วนะ พี่อยู่นี่แล้ว”
“พี่เซเลน่าเขาชอบพี่ฟอซ เขาจะฆ่านีรเพราะไม่อยากให้นีรแต่งงานกับพี่ฟอซ”
นีรญาบอกเสียงสะอื้น หญิงสาวไม่ปฏิเสธเลยสักนิดว่าหวาดกลัวเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจับใจ หากฟอซโซตามหาเธอไม่เจอ เธอคงตายไปแล้ว
ฟอซโซกวาดมองสายตามองรอบๆ ห้องที่เต็มไปด้วยภาพถ่ายของตัวเองก็พอจะเข้าใจ แต่กรามแกร่งต้องบดเข้าหากันจนเป็นสันนูนเมื่อเห็นมีปลายแหลมวางอยู่บนโต๊ะตัวหนึ่ง เขานึกภาพไม่ออกเลยจริงๆ ว่าหากเขามาไม่ทันจะเกิดอะไรขึ้นกับคนในอ้อมแขน
พอคิดได้แบบนั้น ชายหนุ่มก็ยิ่งกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น
“ไปจากที่นี่กันเถอะค่ะ นีรไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว”
ฟอซโซพยักหน้า ก่อนที่เขาจะจับจูงหญิงสาวให้ออกมานอกห้อง เซเลน่าถูกเลสซิโอล็อกตัวเอาไว้ มองนีรญาด้วยส
