“คิดจะทิ้งพี่ไว้แบบนี้เหรอนีร”
“...”
“พี่ไม่ยอมให้เธอทำแบบนั้นแน่”
อาการสะลึมสะลือของนีรญาเลือนหายไปเมื่อตัวตนแข็งแกร่งของคนเหนือร่างเติมเต็มเข้ามาในความอ่อนนุ่มของเธอ ดวงตาคู่สวยมองใบหน้าหล่อเหลาที่อยู่ห่างจากใบหน้าของเธอไม่ถึงคืบ นัยน์ตาสีเทาอ่อนเต็มไปด้วยเพลิงปรารถนา นีรญาผวาตัวขึ้นโอบกอดเรือนกายสูงใหญ่เอาไว้ตอนที่เขาเร่งจังหวะรักให้เร็วขึ้น กลีบปากนุ่มเม้มเข้าหากันแน่น เพื่อไม่ให้เสียงหวานเพราะความรัญจวนใจเล็ดลอดออกมา แต่สุดท้ายเธอก็ทำมันไม่สำเร็จ เมื่อคนเหนือร่างโถมกายเข้าหาเธออย่างดุดัน
“อื้อ”
เสียงหวานถูกส่งผ่านออกมาจากลำคอของนีรญา เรียวแขนทั้งสองข้างโอบกอดเรือนกายสูงใหญ่อย่างแนบแน่นจนร่างกายของทั้งคู่แทบจะกลายเป็นเนื้อเดียวกัน ความซาบซ่านแล่นไปทั่วสรรพางค์กาย จนกระทั่งทั้งคู่จับจูงกันไปพบเส้นทางรักอันงดงาม
ฟอซโซทิ้งตัวลงนอนบนฟูกนุ่มหลังจากที่บทรักจบลง ส่วนนีรญาก็หลับสนิทไปทั
