นีรญาคิดแบบนั้น หญิงสาวพ่นลมหายใจออกมาอย่างหนักหน่วง ในอกเต็มไปด้วยความหนักอึ้ง หญิงสาวพยายามโฟกัสควาามสนใจให้อยู่กับงานตรงหน้า จนกระทั่งถึงเวลาเลิกงาน
ร่างแบบบางขยับเท้าออกจากสเพนดอเร่ ดีไซน์มุ่งหน้าไปที่สถานีรถบัส ระหว่างทางก่อนที่จะถึงสถานีรอรถ รถยุโรปคันหรูที่คุ้นตาก็มาจอดตรงหน้าเธอ กระจกด้านหลังค่อยๆ ลดลง
“ขึ้นรถ”
นีรญาไม่มีทางเลี่ยงเมื่อถูกบีบบังคับทางสายตา หญิงสาวเปิดประตูแล้วก้าวขึ้นรถ เมื่อหญิงสาวนั่งเรียบร้อย รถจึงค่อยๆ เคลื่อนตัวออกไป
เมื่อรถไม่ได้เคลื่อนไปตามเส้นทางที่จะกลับคฤหาสน์คาสซาโน่ คิ้วสวยจึงขมวดเข้าหากันแน่น ดวงตากลมโตยังคงมองวิวข้างทางอีกระยะหนึ่ง ก่อนจะหันมาหาคนที่เอาแต่กดหน้าจอแล็ปท็อป
“เราจะไปไหนกันคะ”
“ไปที่โรงแรม”
ฟอซโซให้คำตอบโดยไม่ได้เงยหน้าขึ้นมาสบตาเจ้าของคำถาม สายตาของชายหนุ่มยังคงจับจ้องอยู่ที่หน้าแล็ป
ท็อปเช่นเดิม แต่คำตอบเพียงเท่านั้นไม่ได้ให้ค
