ฟอซโซลงมาที่โต๊ะอาหาร ชายหนุ่มพบว่านีรญาอยู่ที่โต๊ะแล้ว และน้องสาวที่แอบหนีไปเที่ยวอย่างฟลอเรนซาก็อยู่ตรงนั้นด้วย คิ้วหนาขยับเข้าหากันอย่างแปลกใจเล็กน้อย เพราะเมื่อคืนนีรญาเพิ่งบอกเขาว่าฟลอเรนซาจะเที่ยวต่ออีกประมาณหนึ่งสัปดาห์จึงจะกลับ ร่างสูงทักทายเฟเดริโก้ที่นั่งตำแหน่งหัวโต๊ะ ก่อนจะขยับเก้าอี้ประจำของตัวเองออกแล้วนั่งลง
“อรุณสวัสดิ์ครับคุณปู่”
เฟเดริโก้ยิ้มให้หลานชาย ก่อนจะบอกให้ทุกคนลงมือจัดการอาหารที่อยู่ตรงหน้า
“กินมื้อเช้าเถอะ จะได้ไปทำงานกัน”
“ทำไมถึงกลับเร็ว เห็นนีรบอกว่าเราจะเที่ยวต่ออีกอาทิตย์นึงไม่ใช่เหรอ”
ฟอซโซถามฟลอเรนซาตอนที่ชายหนุ่มหั่นไส้กรอกเข้าปาก ใบหน้าหล่อเหลาส่งยิ้มบางๆ ให้นีรญาที่นั่งถัดจากฟลอเรนซา พอฟลอเรนซาเห็นแบบนั้นก็ยิ่งขุ่นเคืองพี่ชาย หญิงสาวขมวดคิ้วย่นจมูกใส่อย่างงอนๆ แล้วหันหน้าหนีโดยไม่ยอมตอบคำถาม
“ฟลอนซ์ พี่ถามเรานะ ไม่ได้ยินที่พี่ถามเหรอ”
ฟอซโซไม่เ
