บทที่ 17-3

1604 คำ

เซเลน่าพยายามหว่านล้อมเมื่อเห็นโมนิกาทำท่าคล้ายจะถอดใจ หากแต่โมนิกาส่ายหน้าเบาๆ เป็นเชิงปฏิเสธ “ไม่ดีกว่า ฉันว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้หรอก อันที่จริงฉันน่ะคิดไปเองแหละว่าฟอซโซจะมีใจให้ฉัน ทั้งที่เขาไม่เคยให้ความหวังฉันแม้แต่ครั้งเดียว ฉันก็คงไม่ได้ต่างอะไรกับคู่ควงคนอื่นๆ ของเขาหรอก” “ฉันจะช่วยเธอเอง เชื่อฉัน ยังไงก็ต้องสำเร็จ คุณฟอซโซต้องกลับมาให้ความสนใจเธออีกครั้งแน่” โมนิกาสบตากับเซเลน่าอีกครู่หนึ่ง ก่อนที่หญิงสาวจะส่ายหน้า “ฉันขอบใจที่เธอเต็มใจจะช่วยฉันนะ แต่ฉันว่าอย่าเลย ฉันอยู่แบบนี้ก็ดีอยู่เลย อีกอย่างฉันก็เห็นแก่หน้าคุณพ่อด้วย ฉันเป็นลูกสาวคนเดียวของท่าน ท่านไม่อยากทำให้คุณพ่อต้องขายหน้าด้วยการวิ่งไล่ตามผู้ชายที่ไม่ได้ให้ความสนใจฉันมากเกินไปกว่าแค่คู่ควง” โมนิกายอมรับว่าการที่เธอออกงานกับฟอซโซในแต่ละครั้งชายหนุ่มก็มอบของขวัญให้เธอด้วย ซึ่งถ้าหากมองตามความเป็นจริงเธอกับเขาก็ไม่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม