เช้าวันต่อมา
แสงตะวันยามสายเล็ดลอดผ่านม่านเข้ามากระทบกับดวงตาของใบเฟิร์น เธอลืมตาขึ้นนิดๆก่อนจะกระพริบตาถี่ๆเพื่อปรับสายตา
"ซี๊ดด.. " ทันทีที่เธอพยายามจะพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นเธอก็เจ็บช่วงล่างทันที มันแสบเพราะช่องคลอดของเธอฉีกขาดจากเหตุการณ์เมื่อคืน
ใบเฟิร์นหันมองไปรอบๆแต่ไม่มีใครมีเพียงเธอคนเดียวที่นอนอยู่
"...." ในใจของเธอก็คิดไปไกลทันทีว่าปราบได้เธอแล้วกลับทิ้งขว้างเธอราวกับผู้หญิงโสเภณี
"ฮึกก ฮื่ออ" น้ำตาของเธอก็ไหลพรั่งพรูออกมาทันทีราวกับสั่งได้
มือน้อยๆยกขึ้นมาปาดน้ำตาออกแล้วออกเล่าแต่ก็ยังไหลออกมาเหมือนเดิม
เธออยากจะลุกออกไปแต่ก็ไม่มีแรงเพราะขามันอ่อนหมดเรี่ยวแรงไปซะหมด
"ฮึกก ไอ้พี่ปราบบ้า หนูเกลียดพี่ ฮื่อๆๆ" ใบเฟิร์นร้องไห้พร้อมกับกำมือน้อยๆของเธอทุบตีลงที่บนผ้าห่มผืนใหญ่หลายๆที
แกร่กก
"เป็นอะไร ร้องไห้ทำไม" ปราบที่เปิดประตูเข้ามาพร้อมกับถาดอาหารเค้ารีบวางถาดลงก่อนจะ
