หลานเมียน้อย

(6) ช่วยเหลือ

สวัสดีครับ ผมกันต์เพื่อนกับไอ้ปราบเองในขณะที่ผมกำลังขับรถเพื่อจะไปผับนั้นผมก็เห็นเหมือนคนกำลังทำอะไรกันอยู่ในมุมมืด ผมจะไม่จอดเลยถ้าผมไม่ได้ยินเสียงร้องให้ช่วยจากกลุ่มนั้น เสียงผู้หญิงร้องให้ช่วย ผมเลยจอดรถตรงมุมมืดก่อนจะเปิดเก๊ะแล้วหยิบปืนคู่ใจของผมออกมา แล้วรีบเดินลงไป

ผมเดินตามเสียงมาเรื่อยๆจนเสียงของผู้หญิงเงียบไปได้ยินแต่เสียงของผู้ชายหลายๆคนพร้อมกับแสงไฟที่เกิดจากโทรศัพท์

"เห้ยย หยุดด"ผมตะโกนไปกลางกลุ่มของพวกมัน พวกมันกำลังจะข่มขืนผู้หญิง เศษสวะจริงๆไอ้พวกนนี้เห็นทีจะเก็บไว้เป็นไม่ได้ละ ผมไม่กลัวหรอกครับผมมีปืน

"มึงเป็นใครวะ กล้าดียังไงมาสั่งกู"ชายคนที่กำลังจะข่มขืนผู้หญิงที่นอนสลบอยู่พูดขึ้น

"ก็ยมบาลที่จะมาเอาชีวิตมึงไงละ"ผมเอ่ยเสียงเรียบพร้อมกับกำปืนในมือแน่น ผมเกลียดมากๆเลยครับพวกที่ชอบข่มขืนผู้หญิงแล้วฆ่าทิ้งเพราะกลัวความผิด

"ฮ่าๆๆ มึงนี่มันปัญญาอ่อนวะ ดูด้วยว่าพวกกูมีกี่คน มึงมาคนเดียวก็ถูกพวกกูยำเละเท่านั้นปหละ ออกไปซะไอ้หน้าอ่อน"

ปังงง!! ผมจ่อปืนไปที่พวกมันคนนึงที่ยืนหัวเราะผมอยู่ก่อนจะลั่นไกเข้าที่ขมับของมันอย่างจัง

"เฮ้ยย มันมีปืนวะ หนีก่อน"พวกมันถอยกรูดออกไปจากหญิงสาวตรงหน้าผม แต่คิดหรอว่าผมจะปล่อยให้พวกมันลอยนวล หึ!!ไม่มีทาง

ปัง ปัง ปัง ปัง ผมยกปืนลั่นไกใส่พวกมันคนละนัดเข้าจุดสำคัญทุกดอก พวกมันล้มลงตายทีละคนถึงผมจะไม่ใช่คนดีอะไรแต่ผมก็เกลียดพวกนี้เอามากๆ เกลียดเข้าใส้ เพราะไอ้คำว่าข่มขืนแล้วฆ่านี่แหละทำให้แม่ผมต้องตายพ่อผมตรอมใจตายตามแม่ไป จนผมต้องอยู่คนเดียวมาตลอด

ผมรีบเข้าไปช้อนร่างของผู้หญิงคนนั้นให้ลุกขึ้นก่อนจะถอดเสื้อแจ็คเก๊ตของผมคลุมร่างของผู้หญิงคนนั้นไว้แล้วอุ้มเธอออกมาที่รถทันที

"เธอๆๆๆ ได้ยินมั้ย เธอๆๆ"ผมพยายามปลุกเธออยู่บ้านสองนานแต่เธอก็ไม่ฟื้นผมเลยขับรถพาเธอมาที่โรงพยาบาลไกล้ๆทันที

พอถึงโรงพยาบาลผมก็พาเธอไปในห้องฉุกเฉินทันทีผลตรวจออกมาว่าเธอยังไม่ได้ถูกข่มขืนเธอแค่สลบไปเพราะความตกใจ แต่ที่น่าแปลกใจก็คือเธอยังเด็อยู่เลยทำไมถึงไปเดินที่เปลี่ยวๆแบบนั้นได้ถ้าผมไม่ไปเจอและไปช่วยไม่ทันละ เธอคงจะต้องตกเป็นเหยื่อไอ้พวกเศษสวะนั่นอีกใช่มั้ย

"อัลโหลไอ้ปราบ กูคงไปไม่ได้แล้วนะ "ผมโทรหาไอ้ปราบเพื่อนของผมเพราะพวกผมมีนัดกอนเหล้าที่ผับกันแต่ผมคงไปไม่ได้แล้วละ เธอคนนี้ไม่มีคนเฝ้าจะทิ้งไปก็จะใจดำเกินไป

"ทำไมวะ เพื่อนรอมึงอยู่คนเดียวเนี่ย"

"พอดีกูเจอผู้หญิงถูกข่มขืนวะ กูไปช่วยเธอไว้ตอนนี้อยู่โรงพยาบาล กูจะอยู่เฝ้าเธอก่อน พรุ่งนี้จะได้ถามและไปส่งบ้าน"

"เออๆๆ ใจดีจริงๆนะมึงเนี่ย "

"เออๆแค่นี้ละ"ผมวางสายจากไอ้ปราบก่อนจะเดินเข้าห้องพักฟื้นไป