(19)ฉันชอบเธอ
502 คำ
เช้าวันต่อมา
ฉันสะลึมสะลือตื่นขึ้นมาเพราะมีแสงเล็ดลอดเข้ามาทางหน้าต่างและรู้สึกหนักที่ตรงเอวด้วย
"เห้ยยพี่ปราบบ" ฉันเบิกตากว้างเมื่อเห็นพี่ปราบนอนกอดฉันอยู่แถมหมอนข้างก็ยัง ออกไปอยู่ทางด้านข้างด้วยไม่ได้อยู่ตรงกลางเหมือนเดิม เขากอดฉันไว้แน่นจนฉันหายใจแทบไม่ออก
"อื้มม นอนต่อเถอะง่วง" พี่ปราบพูดทั้งๆที่ยังไม่ลืมตา พร้อมกับกดหัวของฉันให้ล้มตัวลงนอนเหมือนเดิมแถมยังกอดฉันไว้แน่นอีกต่างหากขาของเขาพาดขาชั้นไว้อีกขยับไม่ได้เลยทีนี้
"อื้ออ ปล่อยก่อนพี่ปราบหนูหายใจไม่ออก พี่ตัวหนักอะ" ฉันพยายามดิ้นไปมาเพื่อที่จะให้หลุดจากพี่ปราบ
".... " เขายังคงนอนเงียบเหมือนเดิม ฉันเลยหันหน้าไปหาเขา จนจมูกของฉันและเขาชนกัน ลมหายใจอุ่นๆ พ่นออกมารดหน้าฉัน หัวใจของมันมันเต้นแทบจะทะลุออกมาจากอกเมื่ออยู่ไกล้กับพี่ปราบขนาดนี้
" เป็นโรคหัวใจหรอ ใจเต้นแรงขนาดนี้" จู่ๆพี่ปราบก็พูดขึ้นมา นี่เขารู้ได้ยังไงว่าหัวใจของฉันมันเต้นแรง
"บ้าหรอ พี่ปล่อยหนูก่อน มันอึดอัด"
"หืมมม" พี่ปราบลืมตาขึ้นมา ฉันกับเขานอนจ้องหน้ากันอย่างไม่กระพริบตา แถมเขาก็ยังไม่ปล่อยแขนออกจากเอวของฉันอีก
"ปะ... ปล่อยก่อน" น้ำเสียงของฉันเริ่มตะกุกตะกักไม่เป็นคำแถมยัง ร้อนที่ใบหน้าอีกต่างหาก นี่ฉันเขินพี่ปราบหรอ
"เป็นอะไรหน้าแดง"
" ปะ... เปล่า"
" จริงหรอ"
จู่ๆที่ปราบก็สอดแขนอีกข้างไปกอดเอวฉันอีกข้างนึงก่อนจะอุ้มฉันให้ขึ้นไปนอนทับตัวของเขา ชนิดที่ว่าเนื้อแนบเนื้อหน้าอกชั้นติดอยู่กับหน้าอกของเขาแถมส่วนล่างยังติดกันอีก
"พี่จะทำอะไรอะ"
"ถ้าบอกว่าชอบจะเชื่อมั้ย" พี่ปราบพูดขึ้นมา นะ.. นี่เค้าบอกว่าชอบฉันงั้นหรอ ฉันหูฝาดหรือเปล่าเนี่ย
"พ... พี่ว่ายังไงนะ" ฉันถามย้ำไปอีกครั้งเพื่อที่จะรู้ว่าสิ่งที่ฉันได้ยินนั้นมันไม่ผิดเพี้ยน
"ฉัน ชอบ เธอ" พี่ปราบพูดอีกครั้งแถมยังเน้นคำต่อคำชัดมากด้วย
"..." ใบหน้าของฉันถึงกับเห่อร้อนผ่าวทันที พี่ปราบบอกว่าชอบฉันงั้นหรอ แต่ก็แค่ชอบหนิไม่ได้รักซะหน่อย
"เขินหรอ"
" ปะ... เปล่า พี่ปล่อยหนูได้แล้ว มันอึดอัด" ฉันดิ้นไปมาบนร่างของพี่ปราบ
"อ่าาส์... อย่าดิ้นสิ"
" พะ... พี่ปราบอะไรแข็งๆ" ฉันเบิกตากว้าง เมื่อส่วนล่างของฉันมันสัมผัสได้ว่าโดนกับอะไรแข็งๆ และมันก็ใหญ่มากด้วยและมันก็แข็งขึ้นเรื่อยๆ
"ก็บอกแล้วว่าอย่าดิ้น รับผิดชอบเลยนะ"
" ระ... รับผิดชอบอะไร"
- ผู้เขียน
